skekkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse skekkja (“to skew; displace”), from Proto-Germanic *skankijaną. Doublet of skenkja. Related to Icelandic skakkur (“skewed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈscɛhca/

  Rhymes: -ɛhca

Verb

skekkja (weak verb, third-person singular past indicative skekkti, supine skekkt)

1. to skew

Conjugation

skekkja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að skekkja
supine sagnbót		skekkt
present participle lýsingarháttur nútíðar		skekkjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skekki	skekkti		skekki	skekkti
	þú	skekkir	skekktir		skekkir	skekktir
	hann, hún, það	skekkir	skekkti		skekki	skekkti
plural	við	skekkjum	skekktum		skekkjum	skekktum
	þið	skekkið	skekktuð		skekkið	skekktuð
	þeir, þær, þau	skekkja	skekktu		skekki	skekktu
		imperative boðháttur
singular	þú	skekk (þú), skekktu
plural	þið	skekkið (þið), skekkiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skekkjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að skekkjast
supine sagnbót		skekkst
present participle lýsingarháttur nútíðar		skekkjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skekkist	skekktist		skekkist	skekktist
	þú	skekkist	skekktist		skekkist	skekktist
	hann, hún, það	skekkist	skekktist		skekkist	skekktist
plural	við	skekkjumst	skekktumst		skekkjumst	skekktumst
	þið	skekkist	skekktust		skekkist	skekktust
	þeir, þær, þau	skekkjast	skekktust		skekkist	skekktust
		imperative boðháttur
singular	þú	skekkst (þú), skekkstu
plural	þið	skekkist (þið), skekkisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skekktur	skekkt	skekkt	skekktir	skekktar	skekkt
accusative (þolfall)	skekktan	skekkta	skekkt	skekkta	skekktar	skekkt
dative (þágufall)	skekktum	skekktri	skekktu	skekktum	skekktum	skekktum
genitive (eignarfall)	skekkts	skekktrar	skekkts	skekktra	skekktra	skekktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skekkti	skekkta	skekkta	skekktu	skekktu	skekktu
accusative (þolfall)	skekkta	skekktu	skekkta	skekktu	skekktu	skekktu
dative (þágufall)	skekkta	skekktu	skekkta	skekktu	skekktu	skekktu
genitive (eignarfall)	skekkta	skekktu	skekkta	skekktu	skekktu	skekktu

Noun

skekkja f (genitive singular skekkju, nominative plural skekkjur)

1. obliquity
2. (mathematics) error, deviation

Declension

Declension of skekkja (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skekkja	skekkjan	skekkjur	skekkjurnar
accusative	skekkju	skekkjuna	skekkjur	skekkjurnar
dative	skekkju	skekkjunni	skekkjum	skekkjunum
genitive	skekkju	skekkjunnar	skekkna	skekknanna

Derived terms

• skekkjumörk