rella

See also: Rella

Catalan

Etymology

Inherited from Latin rēgula. Doublet of regla.

Pronunciation

• IPA^(key): (Central) [ˈrɛ.ʎə]
• IPA^(key): (Balearic) [ˈrə.ʎə]
• IPA^(key): (Valencia) [ˈre.ʎa]

Noun

rella f (plural relles)

1. plowshare

Further reading

• “rella” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
• “rella”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
• “rella” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
• “rella” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

Galician

Ploughing (a re-enactment)

Alternative forms

• relha (reintegrationist)

Etymology

From Old Galician-Portuguese, from Latin rēgula. Cognate with Portuguese relha, Spanish reja and Catalan rella.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈreʎa̝/

Noun

rella f (plural rellas)

1. plowshare

   Synonyms: ferro, palmela

2. wooden or iron peg which internally connects the parts of a traditional cart wheel

References

• Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “rella”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “rella”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “rella”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “rella”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
• “rella”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɛtla/
• Rhymes: -ɛtla

Etymology 1

Noun

rella f (genitive singular rellu, nominative plural rellur)

1. nagging, pestering

   Synonyms: nauð, nudd, kvabb, þrábeiðni, juð, suð, rell

Declension

Declension of rella (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rella	rellan	rellur	rellurnar
accusative	rellu	relluna	rellur	rellurnar
dative	rellu	rellunni	rellum	rellunum
genitive	rellu	rellunnar	rella, rellna	rellanna, rellnanna

Derived terms

• relluskjóða (“nagger, pesterer”)

Verb

rella (weak verb, third-person singular past indicative rellaði, supine rellað)

1. (intransitive) to nag, to pester

   Synonyms: nauða í, kvabba, þrábiðja, suða, juða

Conjugation

rella – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að rella
supine sagnbót		rellað
present participle lýsingarháttur nútíðar		rellandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	rella	rellaði		relli	rellaði
	þú	rellar	rellaðir		rellir	rellaðir
	hann, hún, það	rellar	rellaði		relli	rellaði
plural	við	rellum	relluðum		rellum	relluðum
	þið	rellið	relluðuð		rellið	relluðuð
	þeir, þær, þau	rella	relluðu		relli	relluðu
		imperative boðháttur
singular	þú	rella (þú), rellaðu
plural	þið	rellið (þið), relliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rellast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að rellast
supine sagnbót		rellast
present participle lýsingarháttur nútíðar		rellandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	rellast	rellaðist		rellist	rellaðist
	þú	rellast	rellaðist		rellist	rellaðist
	hann, hún, það	rellast	rellaðist		rellist	rellaðist
plural	við	rellumst	relluðumst		rellumst	relluðumst
	þið	rellist	relluðust		rellist	relluðust
	þeir, þær, þau	rellast	relluðust		rellist	relluðust
		imperative boðháttur
singular	þú	rellast (þú), rellastu
plural	þið	rellist (þið), rellisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rellaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rellaður	relluð	rellað	rellaðir	rellaðar	relluð
accusative (þolfall)	rellaðan	rellaða	rellað	rellaða	rellaðar	relluð
dative (þágufall)	relluðum	rellaðri	relluðu	relluðum	relluðum	relluðum
genitive (eignarfall)	rellaðs	rellaðrar	rellaðs	rellaðra	rellaðra	rellaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rellaði	rellaða	rellaða	relluðu	relluðu	relluðu
accusative (þolfall)	rellaða	relluðu	rellaða	relluðu	relluðu	relluðu
dative (þágufall)	rellaða	relluðu	rellaða	relluðu	relluðu	relluðu
genitive (eignarfall)	rellaða	relluðu	rellaða	relluðu	relluðu	relluðu

Derived terms

• rell (“nagging, pestering”)

Etymology 2

Noun

rella f (genitive singular rellu, nominative plural rellur)

1. pinwheel
2. small aeroplane

Declension

Declension of rella (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rella	rellan	rellur	rellurnar
accusative	rellu	relluna	rellur	rellurnar
dative	rellu	rellunni	rellum	rellunum
genitive	rellu	rellunnar	rella, rellna	rellanna, rellnanna