suða

See also: Appendix:Variations of "suda"

Icelandic

Etymology 1

Noun

suða f (genitive singular suðu, nominative plural suður)

1. boiling
2. welding

   Synonym: logsuða

3. buzzing

   Synonym: suð

Declension

Declension of suða (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	suða	suðan	suður	suðurnar
accusative	suðu	suðuna	suður	suðurnar
dative	suðu	suðunni	suðum	suðunum
genitive	suðu	suðunnar	suða, suðna	suðanna, suðnanna

Etymology 2

Verb

suða (weak verb, third-person singular past indicative suðaði, supine suðað)

1. to buzz, to hum

   Synonym: niða

2. to whine about something, to pester, to ask repeatedly

   Synonym: þrábiðja

Conjugation

suða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að suða
supine (sagnbót)		suðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		suðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég suða	við suðum	present (nútíð)	ég suði	við suðum
	þú suðar	þið suðið		þú suðir	þið suðið
	hann, hún, það suðar	þeir, þær, þau suða		hann, hún, það suði	þeir, þær, þau suði
past (þátíð)	ég suðaði	við suðuðum	past (þátíð)	ég suðaði	við suðuðum
	þú suðaðir	þið suðuðuð		þú suðaðir	þið suðuðuð
	hann, hún, það suðaði	þeir, þær, þau suðuðu		hann, hún, það suðaði	þeir, þær, þau suðuðu
imperative (boðháttur)	suða (þú)	suðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	suðaðu	suðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

suðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að suðast
supine (sagnbót)		suðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		suðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég suðast	við suðumst	present (nútíð)	ég suðist	við suðumst
	þú suðast	þið suðist		þú suðist	þið suðist
	hann, hún, það suðast	þeir, þær, þau suðast		hann, hún, það suðist	þeir, þær, þau suðist
past (þátíð)	ég suðaðist	við suðuðumst	past (þátíð)	ég suðaðist	við suðuðumst
	þú suðaðist	þið suðuðust		þú suðaðist	þið suðuðust
	hann, hún, það suðaðist	þeir, þær, þau suðuðust		hann, hún, það suðaðist	þeir, þær, þau suðuðust
imperative (boðháttur)	suðast (þú)	suðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	suðastu	suðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

suðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	suðaður	suðuð	suðað		suðaðir	suðaðar	suðuð
accusative (þolfall)	suðaðan	suðaða	suðað		suðaða	suðaðar	suðuð
dative (þágufall)	suðuðum	suðaðri	suðuðu		suðuðum	suðuðum	suðuðum
genitive (eignarfall)	suðaðs	suðaðrar	suðaðs		suðaðra	suðaðra	suðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	suðaði	suðaða	suðaða		suðuðu	suðuðu	suðuðu
accusative (þolfall)	suðaða	suðuðu	suðaða		suðuðu	suðuðu	suðuðu
dative (þágufall)	suðaða	suðuðu	suðaða		suðuðu	suðuðu	suðuðu
genitive (eignarfall)	suðaða	suðuðu	suðaða		suðuðu	suðuðu	suðuðu