þrábiðja

Icelandic

Etymology

From þrá- +‎ biðja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθrauːˌpɪðja/

Verb

þrábiðja (strong verb, third-person singular past indicative þrábað, third-person plural past indicative þrábáðu, supine þrábeðið)

1. to ask repeatedly, to nag, to pester [with accusative]

   Synonyms: kvabba, rella, nauða í, suða

Conjugation

þrábiðja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrábiðja
supine (sagnbót)		þrábeðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrábiðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrábið	við þrábiðjum	present (nútíð)	ég þrábiðji	við þrábiðjum
	þú þrábiður	þið þrábiðjið		þú þrábiðjir	þið þrábiðjið
	hann, hún, það þrábiður	þeir, þær, þau þrábiðja		hann, hún, það þrábiðji	þeir, þær, þau þrábiðji
past (þátíð)	ég þrábað	við þrábáðum	past (þátíð)	ég þrábæði	við þrábæðum
	þú þrábaðst	þið þrábáðuð		þú þrábæðir	þið þrábæðuð
	hann, hún, það þrábað	þeir, þær, þau þrábáðu		hann, hún, það þrábæði	þeir, þær, þau þrábæðu
imperative (boðháttur)	þrábið (þú)	þrábiðjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrábiddu	þrábiðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrábiðjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þrábiðjast
supine (sagnbót)		þrábeðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þrábiðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þrábiðst	við þrábiðjumst	present (nútíð)	ég þrábiðjist	við þrábiðjumst
	þú þrábiðst	þið þrábiðjist		þú þrábiðjist	þið þrábiðjist
	hann, hún, það þrábiðst	þeir, þær, þau þrábiðjast		hann, hún, það þrábiðjist	þeir, þær, þau þrábiðjist
past (þátíð)	ég þrábaðst	við þrábáðumst	past (þátíð)	ég þrábæðist	við þrábæðumst
	þú þrábaðst	þið þrábáðust		þú þrábæðist	þið þrábæðust
	hann, hún, það þrábaðst	þeir, þær, þau þrábáðust		hann, hún, það þrábæðist	þeir, þær, þau þrábæðust
imperative (boðháttur)	þrábiðst (þú)	þrábiðjist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þrábiðstu	þrábiðjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þrábeðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrábeðinn	þrábeðin	þrábeðið		þrábeðnir	þrábeðnar	þrábeðin
accusative (þolfall)	þrábeðinn	þrábeðna	þrábeðið		þrábeðna	þrábeðnar	þrábeðin
dative (þágufall)	þrábeðnum	þrábeðinni	þrábeðnu		þrábeðnum	þrábeðnum	þrábeðnum
genitive (eignarfall)	þrábeðins	þrábeðinnar	þrábeðins		þrábeðinna	þrábeðinna	þrábeðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þrábeðni	þrábeðna	þrábeðna		þrábeðnu	þrábeðnu	þrábeðnu
accusative (þolfall)	þrábeðna	þrábeðnu	þrábeðna		þrábeðnu	þrábeðnu	þrábeðnu
dative (þágufall)	þrábeðna	þrábeðnu	þrábeðna		þrábeðnu	þrábeðnu	þrábeðnu
genitive (eignarfall)	þrábeðna	þrábeðnu	þrábeðna		þrábeðnu	þrábeðnu	þrábeðnu

Derived terms

• þrábeiðni (“nagging, importunity”)