przypowiednie

Polish

Etymology

From either przypowiedny +‎ -ie or przypowiedni +‎ -e. First attested in 1532.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʂɘ.pɔˈvjɛd.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /pr̝ɨ.pɔˈvjɛd.ɲɛ/, (17^th–18^th c.) /pʂɨ.pɔˈvjɛd.ɲɛ/

• Rhymes: -ɛdɲɛ
• Syllabification: przy‧po‧wied‧nie

Adverb

przypowiednie (not comparable)

1. (obsolete) declaratively, declaratorily

   Synonym: oznajmująco

2. (Middle Polish) according to synods

Related terms

adjectives

• przypowiedni
• przypowiedny

 

nouns

• przypowiadka
• przypowiastka
• przypowiednia
• przypowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przypowiedzieć pf, przypowiadać impf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 349