przykładnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From przykład + -nik. First attested in 1522.[1]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈkɫad.ɲik/, (17th–18th c.) /pʂɨˈkɫad.ɲik/
- Rhymes: -adɲik
- Syllabification: przy‧kład‧nik
Noun
[edit]przykładnik m inan
Declension
[edit]Declension of przykładnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przykładnik | przykładniki |
genitive | przykładnika | przykładników |
dative | przykładnikowi | przykładnikom |
accusative | przykładnik | przykładniki |
instrumental | przykładnikiem | przykładnikami |
locative | przykładniku | przykładnikach |
vocative | przykładniku | przykładniki |
Noun
[edit]przykładnik m animacy unattested
Declension
[edit]Attested forms of *przykładnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | — | — |
genitive | — | — |
dative | — | — |
accusative | — | — |
instrumental | — | — |
locative | — | — |
vocative | przykładniku | — |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przykładać impf
References
[edit]- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
Further reading
[edit]- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przykładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 305