przykładacz
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From przykładać + -acz. First attested in 1528.[1]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈkɫa.dat͡ʂ/, (17th–18th c.) /pʂɨˈkɫa.dat͡ʂ/
- Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: przy‧kła‧dacz
Noun
[edit]przykładacz m pers
- (obsolete, carpentry) presser; affixer, joiner (person who applies pressure or joins something with something)
Declension
[edit]Declension of przykładacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przykładacz | przykładacze |
genitive | przykładacza | przykładaczy |
dative | przykładaczowi | przykładaczom |
accusative | przykładacza | przykładaczy |
instrumental | przykładaczem | przykładaczami |
locative | przykładaczu | przykładaczach |
vocative | przykładaczu | przykładacze |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przykładać impf
References
[edit]- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
Further reading
[edit]- przykładacz in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przykładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 304
- przykładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego