przykładacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przykładać +‎ -acz. First attested in 1528.[1]

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /pʂɘˈkwa.dat͡ʂ/
  • (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈkɫa.dat͡ʂ/, (17th–18th c.) /pʂɨˈkɫa.dat͡ʂ/
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: przy‧kła‧dacz

Noun

[edit]

przykładacz m pers

  1. (obsolete, carpentry) presser; affixer, joiner (person who applies pressure or joins something with something)

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku

Further reading

[edit]