przepowieść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From powieść under influence of przypowieść as well as przepowiedzieć/przepowiadać.[1] First attested in c. 1500.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ɛpɔvjɛɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ɛpɔvjɛɕt͡ɕ/

Noun

[edit]

przepowieść f

  1. (narratology, rhetoric, attested in Greater Poland) parable
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[1], Lubiń, page 80:
      Parabola gathka albo przepovyescz
      [Parabola gadka albo przepowieść]
[edit]
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: przepowieść

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “przepowieść”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish przepowieść.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

przepowieść f (diminutive przepowiastka)

  1. (obsolete, narratology, rhetoric) parable
    Synonyms: parabola, przypowieść
  2. (Middle Polish) speech, utterance

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

Further reading

[edit]