przepowiadanie

Old Polish

Alternative forms

• przepowiedanie

Etymology

From przepowiadać +‎ -anie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadaɲe/

Noun

przepowiadanie n

1. public announcing
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 309:

     Ktokoly vasz nye przymye a nye bądzye slvchacz vaschego przepovyedanya (sermones vestros Mat 10, 14), wyschedwschy z domv albo z myasta, otrzasnyczye proch z vaszych nog

     [Ktokoli was nie przymie a nie będzie słuchać waszego przepowiedania (sermones vestros Mat 10, 14), wyszedwszy [na dwor] z domu albo z miasta, otrzęśnicie proch z waszych nog]

2. (attested in Pomerania) verbal noun of przepowiadać (“predicting”)
   • 1876-1929 [Fifteenth century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[2], volume XII, Murzynowo, page 143:

     *Pzzepoviadanye prenunciacio

     [Przepowiadanie prenunciacio]

Related terms

nouns

• przepowiadacz
• przepowiednica
• przepowiednik
• przepowiedzenie
• przepowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przepowiedzieć pf, przepowiadać impf

 

Descendants

• Polish: przepowiadanie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przepowiadanie, przepowiedanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• przepowiedanie (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish przepowiadanie. By surface analysis, przepowiadać +‎ -anie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʂɛ.pɔ.vjaˈda.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /pr̝ɛ.pɔ.vjaˈda.ɲe/, (17^th–18^th c.) /pʂɛ.pɔ.vjaˈda.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: prze‧po‧wia‧da‧nie

Noun

przepowiadanie n

1. verbal noun of przepowiadać

Declension

Declension of przepowiadanie

	singular
nominative	przepowiadanie
genitive	przepowiadania
dative	przepowiadaniu
accusative	przepowiadanie
instrumental	przepowiadaniem
locative	przepowiadaniu
vocative	przepowiadanie

Further reading

• przepowiadanie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedanie, przepowiadanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadanie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
• przepowiadanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego