przepowiadaczka

See also: przepowiadaczką

Polish

Etymology

From przepowiadacz +‎ -ka. First attested in 1805.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.pɔ.vjaˈdat͡ʂ.ka/
• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: prze‧po‧wia‧dacz‧ka

Noun

przepowiadaczka f (male equivalent przepowiadacz)

1. female equivalent of przepowiadacz (“predictor, foreseer, seer”)

Declension

Declension of przepowiadaczka

	singular	plural
nominative	przepowiadaczka	przepowiadaczki
genitive	przepowiadaczki	przepowiadaczek
dative	przepowiadaczce	przepowiadaczkom
accusative	przepowiadaczkę	przepowiadaczki
instrumental	przepowiadaczką	przepowiadaczkami
locative	przepowiadaczce	przepowiadaczkach
vocative	przepowiadaczko	przepowiadaczki

Related terms

adjectives

• przepowiadalny
• przepowiedczy
• przepowiedni

 

nouns

• przepowiadalność
• przepowiadka
• przepowiastka
• przepowiednia
• przepowiednik
• przepowiedź
• przepowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przepowiedzieć pf, przepowiadać impf

 

Further reading

• przepowiadaczka in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
• przepowiadaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego