Jump to content

porządny

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Porządny

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From po rzędu +‎ -ny.[1]

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

porządny (comparative porządniejszy, superlative najporządniejszy, derived adverb porządnie)

  1. decent (positive in terms of performance, appearance, usefulness or level)
    Synonyms: see Thesaurus:dobry
  2. sturdy, well-made; proper, decent, honest (acting in accordance with generally accepted standards)
    Synonyms: prawy, przyzwoity, uczciwy
    Antonym: nieuczciwy
    1. proper, decent, honest (created or inhabited by people acting in accordance with generally accepted norms)
      Synonyms: przyzwoity, uczciwy
  3. orderly, neat, tidy (liking order)
    Antonym: nieporządny
  4. (colloquial) decent (having large dimensions or considerable intensity)
    Synonyms: niezły, spory

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “porządny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

[edit]
  • porządny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porządny in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1865) “porządny”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 264