uczciwy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish uczciwy, from Proto-Slavic *učьstivъ.[1] By surface analysis, uczcić +‎ -iwy.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ut͡ʂˈt͡ɕi.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivɘ
  • Syllabification: ucz‧ci‧wy

Adjective

[edit]

uczciwy (comparative uczciwszy or bardziej uczciwy, superlative najuczciwszy or najbardziej uczciwy, derived adverb uczciwie)

  1. honest
    Antonym: nieuczciwy

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “uczciwy”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN

Further reading

[edit]
  • uczciwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczciwy in Polish dictionaries at PWN