polegać

See also: pòlegac

Old Polish

Etymology

From po- +‎ legać. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔlʲɛːɡat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔlʲeɡat͡ɕ/

Verb

polegać impf

1. to lie (to rest in a horizontal position)
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 28, 54:

     Nyeczisti barzo zavidzecz bødze bratv swemv y zenye, ktorasz polega (cubat) na lonye gego

     [Nieczysty barzo zawidzieć będzie bratu swemu i żenie, ktoraż polega (cubat) na łonie jego]

Related terms

verbs

• polec pf

 

Descendants

• Polish: polegać
• Silesian: polygać

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “polegać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “polegać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish polegać. By surface analysis, po- +‎ legać. Compare Kashubian pòlegac.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈlɛ.ɡat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈle.ɡat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡat͡ɕ
• Syllabification: po‧le‧gać

Verb

polegać impf

1. (intransitive) to hinge on, to depend on, to come down to, to lie, to consist of, to be based on (to have a cause in) [with na (+ locative) ‘on/in what’]
2. (intransitive) to rely, to depend, to trust (to be able to expect a good behavior from someone or something) [with na (+ locative) ‘on/in something’]

   Synonyms: opierać się, liczyć

3. (intransitive) to rely, to depend, to trust (to make use of something good) [with na (+ locative) ‘on/in something’]
4. (intransitive, obsolete) to lean on (to physically place one's weight against)
5. (intransitive, obsolete) to fall, to collapse
6. (intransitive, Middle Polish) to lie (to rest in a horizontal position)

   Synonym: leżeć

7. (intransitive, Middle Polish) to fall (to die in battle)

Conjugation

Conjugation of polegać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polegać
present tense	1st	polegam			polegamy
	2nd	polegasz			polegacie
	3rd	polega			polegają
	impersonal	polega się
past tense	1st	polegałem, -(e)m polegał	polegałam, -(e)m polegała	polegałom, -(e)m polegało	polegaliśmy, -(e)śmy polegali	polegałyśmy, -(e)śmy polegały
	2nd	polegałeś, -(e)ś polegał	polegałaś, -(e)ś polegała	polegałoś, -(e)ś polegało	polegaliście, -(e)ście polegali	polegałyście, -(e)ście polegały
	3rd	polegał	polegała	polegało	polegali	polegały
	impersonal	polegano
future tense	1st	będę polegał, będę polegać	będę polegała, będę polegać	będę polegało, będę polegać	będziemy polegali, będziemy polegać	będziemy polegały, będziemy polegać
	2nd	będziesz polegał, będziesz polegać	będziesz polegała, będziesz polegać	będziesz polegało, będziesz polegać	będziecie polegali, będziecie polegać	będziecie polegały, będziecie polegać
	3rd	będzie polegał, będzie polegać	będzie polegała, będzie polegać	będzie polegało, będzie polegać	będą polegali, będą polegać	będą polegały, będą polegać
	impersonal	będzie polegać się
conditional	1st	polegałbym, bym polegał	polegałabym, bym polegała	polegałobym, bym polegało	polegalibyśmy, byśmy polegali	polegałybyśmy, byśmy polegały
	2nd	polegałbyś, byś polegał	polegałabyś, byś polegała	polegałobyś, byś polegało	polegalibyście, byście polegali	polegałybyście, byście polegały
	3rd	polegałby, by polegał	polegałaby, by polegała	polegałoby, by polegało	polegaliby, by polegali	polegałyby, by polegały
	impersonal	polegano by
imperative	1st	niech polegam			polegajmy
	2nd	polegaj			polegajcie
	3rd	niech polega			niech polegają
active adjectival participle		polegający	polegająca	polegające	polegający	polegające
contemporary adverbial participle		polegając
verbal noun		poleganie

Derived terms

phrases

• dowcip polega

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), polegać is one of the most used words in Polish, appearing 30 times in scientific texts, 4 times in news, 24 times in essays, 8 times in fiction, and 9 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 75 times, making it the 860th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• polegać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polegać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “polegać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “POLEGAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.03.2019
• Paweł Kupiszewski (19.03.2019) “POLEGAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “polegać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “polegać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “polegać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 527
• polegać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego