pokładnik
Polish
[edit]
Etymology
[edit]From pokładać + -nik. First attested in 1644.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]pokładnik m inan
Declension
[edit]Declension of pokładnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pokładnik | pokładniki |
| genitive | pokładnika | pokładników |
| dative | pokładnikowi | pokładnikom |
| accusative | pokładnik | pokładniki |
| instrumental | pokładnikiem | pokładnikami |
| locative | pokładniku | pokładnikach |
| vocative | pokładniku | pokładniki |
Related terms
[edit]adjectives
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- pokładać impf
- pokładować impf
- pokłaść pf
References
[edit]- ^ Grzegorz Knapski (1644) “pokładnik”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij
Further reading
[edit]- pokładnik in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pokładnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokładnik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pokładnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 498
- pokładnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego