pokładaczka

See also: pokładaczką

Polish

Etymology

From pokładacz +‎ -ka. First attested in 1853.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.kwaˈdat͡ʂ.ka/
• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: po‧kła‧dacz‧ka

Noun

pokładaczka f

1. (obsolete, agriculture) work or time of initial plowing or tilling

Declension

Declension of pokładaczka

	singular
nominative	pokładaczka
genitive	pokładaczki
dative	pokładaczce
accusative	pokładaczkę
instrumental	pokładaczką
locative	pokładaczce
vocative	pokładaczko

Related terms

adjectives

• pokładny
• pokładowy
• pokładzinny
• pokładzinowy

 

nouns

• pokład
• pokładacz
• pokładanka
• pokładełko
• pokładka
• pokładne
• pokładnica
• pokładnik
• pokładność
• pokładowiec
• pokładówka
• pokładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• pokładać impf
• pokładować impf
• pokłaść pf

 

Further reading

• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładaczka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 497