pokładanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pokładać +‎ -anie. First attested in 1416. Displaced by Polish pokładziny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔkɫadaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔkɫadaɲe/

Noun

[edit]

pokładanie n

  1. beilager (wedding tradition)
    • 1856-1870 [1416], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[1], volume II, number 1438:
      Post posicionem al. pocladaniu predicti Nicolai... cum filia... domini Cristini
      [Post posicionem al. pokładaniu predicti Nicolai... cum filia... domini Cristini]
  2. covering, decorating
    • 1914 [1500], Adorján Divéky, editor, Zsigmond lengyel herczeg Budai számadásai (1500-1502, 1505)[2], page 27:
      A subductione freni cum argento al. oth pokladanya pro domino principe... dedi VI florenos
      [A subductione freni cum argento al. od pokładania pro domino principe... dedi VI florenos]
[edit]
adjective
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: pokładanie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pokładanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish pokładanie. By surface analysis, pokładać +‎ -anie.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: po‧kła‧da‧nie

Noun

[edit]

pokładanie n

  1. verbal noun of pokładać

Declension

[edit]

Further reading

[edit]