pokładający

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pokładać +‎ -ący. First attested in 1466.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔkɫadajɑ̃t͡sɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔkɫadajɑ̃t͡sɨ/

Adjective

[edit]

pokładający

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca) sacrificed
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, Łęczyca, page 12:
      Deus... oblatas, pokladayączych, ex eis, gl. sc. furtis vsuris, victimas aspernatur
      [tDeus... oblatas, pokładających, ex eis, gl. sc. furtis vsuris, victimas aspernatur]
[edit]
nouns
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pokładający”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.kwa.daˈjɔn.t͡sɘ/
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: po‧kła‧da‧ją‧cy

Participle

[edit]

pokładający (active adjectival)

  1. active adjectival participle of pokładać

Declension

[edit]