ontvriezen

Dutch

Etymology

From ont- +‎ vriezen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈvrizə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧vrie‧zen
• Rhymes: -izən

Verb

ontvriezen

1. (transitive) to unfreeze, to defrost, to thaw

Conjugation

Conjugation of ontvriezen (strong class 2a, irregular, prefixed)
infinitive	ontvriezen
past singular	ontvroor
past participle	ontvroren
infinitive	ontvriezen
gerund	ontvriezen n
	present tense	past tense
1st person singular	ontvries	ontvroor
2nd person sing. (jij)	ontvriest, ontvries2	ontvroor
2nd person sing. (u)	ontvriest	ontvroor
2nd person sing. (gij)	ontvriest	ontvroort
3rd person singular	ontvriest	ontvroor
plural	ontvriezen	ontvroren
subjunctive sing.1	ontvrieze	ontvrore
subjunctive plur.1	ontvriezen	ontvroren
imperative sing.	ontvries
imperative plur.1	ontvriest
participles	ontvriezend	ontvroren
1) Archaic. 2) In case of inversion.