okocić

Polish

Etymology

From o- +‎ kocić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio 1; “okocić”:

  (file)

• Audio 2; “okocić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: o‧ko‧cić

Verb

okocić pf (imperfective kocić)

1. (reflexive with się) to have young, to kitten

   Hypernym: urodzić

Conjugation

Conjugation of okocić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okocić
future tense	1st	okocę			okocimy
	2nd	okocisz			okocicie
	3rd	okoci			okocą
	impersonal	okoci się
past tense	1st	okociłem, -(e)m okocił	okociłam, -(e)m okociła	okociłom, -(e)m okociło	okociliśmy, -(e)śmy okocili	okociłyśmy, -(e)śmy okociły
	2nd	okociłeś, -(e)ś okocił	okociłaś, -(e)ś okociła	okociłoś, -(e)ś okociło	okociliście, -(e)ście okocili	okociłyście, -(e)ście okociły
	3rd	okocił	okociła	okociło	okocili	okociły
	impersonal	okocono
conditional	1st	okociłbym, bym okocił	okociłabym, bym okociła	okociłobym, bym okociło	okocilibyśmy, byśmy okocili	okociłybyśmy, byśmy okociły
	2nd	okociłbyś, byś okocił	okociłabyś, byś okociła	okociłobyś, byś okociło	okocilibyście, byście okocili	okociłybyście, byście okociły
	3rd	okociłby, by okocił	okociłaby, by okociła	okociłoby, by okociło	okociliby, by okocili	okociłyby, by okociły
	impersonal	okocono by
imperative	1st	niech okocę			okoćmy
	2nd	okoć			okoćcie
	3rd	niech okoci			niech okocą
anterior adverbial participle		okociwszy
verbal noun		okocenie

Related terms

(adjectives):

• koci

(nouns):

• kocica
• kocię
• kot
• kotek
• kotka

Further reading

• okocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okocić in Polish dictionaries at PWN