Jump to content

kocić

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kocic

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kotìti. By surface analysis, kot +‎ -ić. The transitive sense comes from the slang use of the word kot (rookie).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio 1; kocić:(file)
  • Audio 2; kocić się:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: ko‧cić

Verb

[edit]

kocić impf (perfective okocić)

  1. (transitive, colloquial) to bully
  2. (reflexive with się) to have young, to kitten
    Hypernym: rodzić

Conjugation

[edit]
Conjugation of kocić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kocić
present tense 1st kocę kocimy
2nd kocisz kocicie
3rd koci kocą
impersonal koci się
past tense 1st kociłem,
-(e)m kocił
kociłam,
-(e)m kociła
kociłom,
-(e)m kociło
kociliśmy,
-(e)śmy kocili
kociłyśmy,
-(e)śmy kociły
2nd kociłeś,
-(e)ś kocił
kociłaś,
-(e)ś kociła
kociłoś,
-(e)ś kociło
kociliście,
-(e)ście kocili
kociłyście,
-(e)ście kociły
3rd kocił kociła kociło kocili kociły
impersonal kocono
future tense 1st będę kocił,
będę kocić
będę kociła,
będę kocić
będę kociło,
będę kocić
będziemy kocili,
będziemy kocić
będziemy kociły,
będziemy kocić
2nd będziesz kocił,
będziesz kocić
będziesz kociła,
będziesz kocić
będziesz kociło,
będziesz kocić
będziecie kocili,
będziecie kocić
będziecie kociły,
będziecie kocić
3rd będzie kocił,
będzie kocić
będzie kociła,
będzie kocić
będzie kociło,
będzie kocić
będą kocili,
będą kocić
będą kociły,
będą kocić
impersonal będzie kocić się
conditional 1st kociłbym,
bym kocił
kociłabym,
bym kociła
kociłobym,
bym kociło
kocilibyśmy,
byśmy kocili
kociłybyśmy,
byśmy kociły
2nd kociłbyś,
byś kocił
kociłabyś,
byś kociła
kociłobyś,
byś kociło
kocilibyście,
byście kocili
kociłybyście,
byście kociły
3rd kociłby,
by kocił
kociłaby,
by kociła
kociłoby,
by kociło
kociliby,
by kocili
kociłyby,
by kociły
impersonal kocono by
imperative 1st niech kocę koćmy
2nd koć koćcie
3rd niech koci niech kocą
active adjectival participle kocący kocąca kocące kocący kocące
passive adjectival participle kocony kocona kocone koceni kocone
contemporary adverbial participle kocąc
verbal noun kocenie
[edit]
adjectives
nouns

Further reading

[edit]
  • kocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kocić in Polish dictionaries at PWN