kocica

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kotica. By surface analysis, kot +‎ -ica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɔˈt͡ɕi.t͡sa/

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /kɔˈt͡ɕi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: ko‧ci‧ca

Noun

kocica f (male equivalent kocur, diminutive kotka or kociczka)

1. female equivalent of kocur (“cat”)

Declension

Declension of kocica

	singular	plural
nominative	kocica	kocice
genitive	kocicy	kocic
dative	kocicy	kocicom
accusative	kocicę	kocice
instrumental	kocicą	kocicami
locative	kocicy	kocicach
vocative	kocico	kocice

Further reading

• kocica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kocica in Polish dictionaries at PWN
• Izydor Kopernicki (1875) “kocica”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 371