odkładźca

Old Polish

Etymology

From odkładać +‎ -ca. First attested in 1422.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔtkɫat͡ɕt͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔtkɫat͡ɕt͡sa/

Noun

odkładźca m animacy unattested

1. (law, attested in Masovia) deputy in a trial adjourning a date
   • 1879 [1422], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis‎^[1], Masovia, page 262:

     Nobilis Seczslaus... otclaczcza debuit statuere nobilem Paulum de ibidem et non statuit

     [Nobilis Seczslaus... otkładźca debuit statuere nobilem Paulum de ibidem et non statuit]

Related terms

adjective

• nieotkładny

 

nouns

• odkład
• otkładanie

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• odkładać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odkładźca”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN