obesłać

Old Polish

Alternative forms

• obsłać

Etymology

From obe- +‎ słać. First attested in 1391.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔbɛsɫat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔbɛsɫat͡ɕ/

Verb

obesłać pf (imperfective obsyłać)

1. (attested in Greater Poland) to notify someone through messenger or official about a legal matter, most often about the date and place of a court hearing; to summon someone to court; to legally demand that something be done for the due or ordered by the court; to warn about legal liability
   • 1959 [1391], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 111, Poznań:

     Symanowi prziszøndzono Swønchowo mene pirwe, nisz gy Swøch obeslal

     [Symanowi przysądzono Święchowo mienie pirwe, niż ji Święch obesłał]

   • 1856-1870 [1427], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[1], volume II, number 2145:

     Quod quandocunque dictus Andreas super agrum in Zawada hominem inueniat, de quo agro idem Petrus profugus est, extunc dictus Andreas dominum Johannem... cum duobus bonis nuncciare habebit al. obeszlacz, ut dictum kmethonem statuet, si fuerit protunc apud eundem Johannem

     [Quod quandocunque dictus Andreas super agrum in Zawada hominem inueniat, de quo agro idem Petrus profugus est, extunc dictus Andreas dominum Johannem... cum duobus bonis nuncciare habebit al. obesłać, ut dictum kmethonem statuet, si fuerit protunc apud eundem Johannem]

   • 1868 [1452], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[2], volume XII, page 219:

     Et dum Ruchalam vellet exemere de eisdem bonis, debet ipsum avisare al. obeszlacz in decim septimanis ante solucionem pecuniarum

     [Et dum Ruchalam vellet exemere de eisdem bonis, debet ipsum avisare al. obesłać in decim septimanis ante solucionem pecuniarum]

Derived terms

nouns

• obesłanie

 

Related terms

nouns

• obsyłanie

 

verbs

• słać impf, syłać impf

 

Descendants

• Polish: obesłać
• Silesian: ôbesłać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “obesłać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈbɛ.swat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈbɛ.sɫat͡ɕ/

• Rhymes: -ɛswat͡ɕ
• Syllabification: o‧be‧słać

Etymology 1

Inherited from Old Polish obesłać. By surface analysis, obe- +‎ słać (“to send”).

Verb

obesłać pf (imperfective obsyłać)

1. (transitive) to send around (to deliver a parcel or message to many people or many places) [with instrumental ‘by means of what’]
2. (transitive, literary) to take part in, to participate in [with accusative ‘in what’]

   Synonym: wziąć udział

3. (transitive, obsolete) to send someone to discuss an affair or issue for and instead of oneself [with o (+ accusative) ‘to whom’], [with przez (+ accusative) ‘whom is sent’]
4. (transitive, Middle Polish) to inform by sending a messenger
5. (reflexive with się, obsolete) to send each other to each other
6. (reflexive with się, Middle Polish) to inform each other by sending a messenger

Conjugation

Conjugation of obesłać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obesłać
future tense	1st	obeślę			obeślemy
	2nd	obeślesz			obeślecie
	3rd	obeśle			obeślą
	impersonal	obeśle się
past tense	1st	obesłałem, -(e)m obesłał	obesłałam, -(e)m obesłała	obesłałom, -(e)m obesłało	obesłaliśmy, -(e)śmy obesłali	obesłałyśmy, -(e)śmy obesłały
	2nd	obesłałeś, -(e)ś obesłał	obesłałaś, -(e)ś obesłała	obesłałoś, -(e)ś obesłało	obesłaliście, -(e)ście obesłali	obesłałyście, -(e)ście obesłały
	3rd	obesłał	obesłała	obesłało	obesłali	obesłały
	impersonal	obesłano
conditional	1st	obesłałbym, bym obesłał	obesłałabym, bym obesłała	obesłałobym, bym obesłało	obesłalibyśmy, byśmy obesłali	obesłałybyśmy, byśmy obesłały
	2nd	obesłałbyś, byś obesłał	obesłałabyś, byś obesłała	obesłałobyś, byś obesłało	obesłalibyście, byście obesłali	obesłałybyście, byście obesłały
	3rd	obesłałby, by obesłał	obesłałaby, by obesłała	obesłałoby, by obesłało	obesłaliby, by obesłali	obesłałyby, by obesłały
	impersonal	obesłano by
imperative	1st	niech obeślę			obeślijmy
	2nd	obeślij			obeślijcie
	3rd	niech obeśle			niech obeślą
passive adjectival participle		obesłany	obesłana	obesłane	obesłani	obesłane
anterior adverbial participle		obesławszy
verbal noun		obesłanie

Etymology 2

From obe- +‎ słać (“to make the bed”). First attested in 1569. Compare Czech obeslat, Kashubian obesłac and Russian обосла́ть (oboslátʹ).

Verb

obesłać pf (imperfective obścielać)

1. (transitive, obsolete) to wrap with something soft

Conjugation

Conjugation of obesłać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obesłać
future tense	1st	obścielę			obścielemy
	2nd	obścielesz			obścielecie
	3rd	obściele			obścielą
	impersonal	obściele się
past tense	1st	obesłałem, -(e)m obesłał	obesłałam, -(e)m obesłała	obesłałom, -(e)m obesłało	obesłaliśmy, -(e)śmy obesłali	obesłałyśmy, -(e)śmy obesłały
	2nd	obesłałeś, -(e)ś obesłał	obesłałaś, -(e)ś obesłała	obesłałoś, -(e)ś obesłało	obesłaliście, -(e)ście obesłali	obesłałyście, -(e)ście obesłały
	3rd	obesłał	obesłała	obesłało	obesłali	obesłały
	impersonal	obesłano
conditional	1st	obesłałbym, bym obesłał	obesłałabym, bym obesłała	obesłałobym, bym obesłało	obesłalibyśmy, byśmy obesłali	obesłałybyśmy, byśmy obesłały
	2nd	obesłałbyś, byś obesłał	obesłałabyś, byś obesłała	obesłałobyś, byś obesłało	obesłalibyście, byście obesłali	obesłałybyście, byście obesłały
	3rd	obesłałby, by obesłał	obesłałaby, by obesłała	obesłałoby, by obesłało	obesłaliby, by obesłali	obesłałyby, by obesłały
	impersonal	obesłano by
imperative	1st	niech obścielę			obścielmy
	2nd	obściel			obścielcie
	3rd	niech obściele			niech obścielą
passive adjectival participle		obesłany	obesłana	obesłane	obesłani	obesłane
anterior adverbial participle		obesławszy
verbal noun		obesłanie

Further reading

• obesłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obesłać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. obesłać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obesłać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “OBESŁAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 06.09.2023
• “OBESŁAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 08.09.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obesłać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “obesłać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obesłać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 454