obesłanie

Polish

Etymology

From obesłać +‎ -anie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔ.bɛˈswa.ɲɛ/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ɔ.bɛˈswa.ɲɛ/

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: o‧be‧sła‧nie

Noun

obesłanie n

1. verbal noun of obesłać
2. (Kielce) Synonym of wiadomość

   Juz dál panu obesłanie, ze zajechał pod dom. ― He's already given you a message that he's arrived at the house.

Declension

Declension of obesłanie

	singular
nominative	obesłanie
genitive	obesłania
dative	obesłaniu
accusative	obesłanie
instrumental	obesłaniem
locative	obesłaniu
vocative	obesłanie

Further reading

• Władysław Siarkowski (1891) “obesłanie”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 337