krukka

Icelandic

Etymology

From Old Norse krukka, from Proto-Germanic *krogu (“pot, pitcher”), of uncertain origin. Possibly from a Proto-Indo-European root shared with Old Armenian կարաս (karas, “pitcher, large jar”), Ancient Greek κρωσσός (krōssós, “pitcher”), but the phonetics are problematic. Also compare Old Irish croiccenn (“skin”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰrʏhka/

  Rhymes: -ʏhka

Noun

krukka f (genitive singular krukku, nominative plural krukkur)

1. jar, crock

Verb

krukka (weak verb, third-person singular past indicative krukkaði, supine krukkað)

1. to cut, scrape, or poke at slightly (e.g. a wound)
2. to tinker, tamper

Conjugation

krukka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að krukka
supine (sagnbót)		krukkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krukkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krukka	við krukkum	present (nútíð)	ég krukki	við krukkum
	þú krukkar	þið krukkið		þú krukkir	þið krukkið
	hann, hún, það krukkar	þeir, þær, þau krukka		hann, hún, það krukki	þeir, þær, þau krukki
past (þátíð)	ég krukkaði	við krukkuðum	past (þátíð)	ég krukkaði	við krukkuðum
	þú krukkaðir	þið krukkuðuð		þú krukkaðir	þið krukkuðuð
	hann, hún, það krukkaði	þeir, þær, þau krukkuðu		hann, hún, það krukkaði	þeir, þær, þau krukkuðu
imperative (boðháttur)	krukka (þú)	krukkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	krukkaðu	krukkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krukkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að krukkast
supine (sagnbót)		krukkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krukkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krukkast	við krukkumst	present (nútíð)	ég krukkist	við krukkumst
	þú krukkast	þið krukkist		þú krukkist	þið krukkist
	hann, hún, það krukkast	þeir, þær, þau krukkast		hann, hún, það krukkist	þeir, þær, þau krukkist
past (þátíð)	ég krukkaðist	við krukkuðumst	past (þátíð)	ég krukkaðist	við krukkuðumst
	þú krukkaðist	þið krukkuðust		þú krukkaðist	þið krukkuðust
	hann, hún, það krukkaðist	þeir, þær, þau krukkuðust		hann, hún, það krukkaðist	þeir, þær, þau krukkuðust
imperative (boðháttur)	krukkast (þú)	krukkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	krukkastu	krukkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krukkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krukkaður	krukkuð	krukkað		krukkaðir	krukkaðar	krukkuð
accusative (þolfall)	krukkaðan	krukkaða	krukkað		krukkaða	krukkaðar	krukkuð
dative (þágufall)	krukkuðum	krukkaðri	krukkuðu		krukkuðum	krukkuðum	krukkuðum
genitive (eignarfall)	krukkaðs	krukkaðrar	krukkaðs		krukkaðra	krukkaðra	krukkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krukkaði	krukkaða	krukkaða		krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
accusative (þolfall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða		krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
dative (þágufall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða		krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
genitive (eignarfall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða		krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• krukken

Noun

krukka m or f

1. definite feminine singular of krukke

Norwegian Nynorsk

Noun

krukka f

1. definite singular of krukke