kalka

See also: Kalka

Guugu Yimidhirr

Noun

kalka

1. Alternative spelling of galga

Icelandic

Etymology

From kalk (“lime, quicklime”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰal̥ka/

  Rhymes: -al̥ka

Verb

kalka

1. (transitive) to lime, limewash
2. (intransitive) to calcify
3. (intransitive) to lose one’s memory or mental acuity, as due to age; to become senile

Conjugation

kalka – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að kalka
supine sagnbót		kalkað
present participle lýsingarháttur nútíðar		kalkandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	kalka	kalkaði		kalki	kalkaði
	þú	kalkar	kalkaðir		kalkir	kalkaðir
	hann, hún, það	kalkar	kalkaði		kalki	kalkaði
plural	við	kölkum	kölkuðum		kölkum	kölkuðum
	þið	kalkið	kölkuðuð		kalkið	kölkuðuð
	þeir, þær, þau	kalka	kölkuðu		kalki	kölkuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	kalka (þú), kalkaðu
plural	þið	kalkið (þið), kalkiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kalkast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að kalkast
supine sagnbót		kalkast
present participle lýsingarháttur nútíðar		kalkandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	kalkast	kalkaðist		kalkist	kalkaðist
	þú	kalkast	kalkaðist		kalkist	kalkaðist
	hann, hún, það	kalkast	kalkaðist		kalkist	kalkaðist
plural	við	kölkumst	kölkuðumst		kölkumst	kölkuðumst
	þið	kalkist	kölkuðust		kalkist	kölkuðust
	þeir, þær, þau	kalkast	kölkuðust		kalkist	kölkuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	kalkast (þú), kalkastu
plural	þið	kalkist (þið), kalkisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kalkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kalkaður	kölkuð	kalkað	kalkaðir	kalkaðar	kölkuð
accusative (þolfall)	kalkaðan	kalkaða	kalkað	kalkaða	kalkaðar	kölkuð
dative (þágufall)	kölkuðum	kalkaðri	kölkuðu	kölkuðum	kölkuðum	kölkuðum
genitive (eignarfall)	kalkaðs	kalkaðrar	kalkaðs	kalkaðra	kalkaðra	kalkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kalkaði	kalkaða	kalkaða	kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
accusative (þolfall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða	kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
dative (þágufall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða	kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
genitive (eignarfall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða	kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu

Kabuverdianu

Etymology

From Portuguese calcar.

Verb

kalka

1. trample
2. ram, press

References

• Gonçalves, Manuel (2015) Capeverdean Creole-English dictionary, →ISBN

Karao

Etymology

Borrowed from Spanish carga.

Noun

kalka

1. cargo; load

Polish

Etymology

Borrowed from French calque.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkal.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alka
• Syllabification: kal‧ka

Noun

kalka f

1. onionskin, tracing paper
2. carbon paper
3. carbonless copy paper
4. (linguistics) calque

Usage notes

Despite the form kalek being listed in several major Polish dictionaries, many describe it as “not recommended” (like the Słownik gramatyczny języka polskiego) or in the case of more prescriptive ones outright “incorrect.” The form kalk is used more often due to the former also being the genitive plural of kaleka.

Declension

Declension of kalka

	singular	plural
nominative	kalka	kalki
genitive	kalki	kalk/kalek
dative	kalce	kalkom
accusative	kalkę	kalki
instrumental	kalką	kalkami
locative	kalce	kalkach
vocative	kalko	kalki

Further reading

• kalka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kalka in Polish dictionaries at PWN

Swedish

Etymology

kalk (“lime”) +‎ -a

Verb

kalka (present kalkar, preterite kalkade, supine kalkat, imperative kalka)

1. to lime (treat with lime (calcium hydroxide (kalciumhydroxid) or calcium oxide (kalciumoxid)), especially to reduce acidity)

   kalka en försurad sjö

   lime an acidified lake

   kalka åkermark

   lime farmland

2. to lime (apply limewash (to something))

   Synonyms: vitkalka, vitmena

Conjugation

Conjugation of kalka (weak)

	active		passive
infinitive	kalka		kalkas
supine	kalkat		kalkats
imperative	kalka		—
imper. plural1	kalken		—
	present	past	present	past
indicative	kalkar	kalkade	kalkas	kalkades
ind. plural1	kalka	kalkade	kalkas	kalkades
subjunctive2	kalke	kalkade	kalkes	kalkades
present participle		kalkande
past participle		kalkad

¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

• kalka in Svensk ordbok (SO)
• kalka in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• kalka in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Turkish

Verb

kalka

1. third-person singular optative of kalkmak