hljóð

Icelandic

Etymology

From Old Norse hljóð, from Proto-Germanic *hleuþą, from Proto-Indo-European *ḱlew- (“to hear”). Cognate with Faroese ljóð, Norwegian lyd, Danish lyd, Swedish ljud, German Laut, Scots luid, Dutch luid, and obsolete English loude.

Pronunciation

• IPA^(key): /l̥jouːð/
• Rhymes: -ouːð

Noun

hljóð n (genitive singular hljóðs, nominative plural hljóð)

1. (countable and uncountable) sound
2. a cry

   Synonyms: óp, hróp

3. (Can we verify⁽⁺⁾ this sense?) silence

   Synonym: þögn

Declension

Declension of hljóð (neuter)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hljóð	hljóðið	hljóð	hljóðin
accusative	hljóð	hljóðið	hljóð	hljóðin
dative	hljóði	hljóðinu	hljóðum	hljóðunum
genitive	hljóðs	hljóðsins	hljóða	hljóðanna

Derived terms

• heyra í e-m hljóðið
• hljóðhimna
• hljóðlátur
• hljóðmengun
• hljóðver
• í hálfum hljóðum
• í hljóði
• kveða sér hljóðs
• tvíhljóð
• þegja þunnu hljóði

 

Old Norse

FWOTD – 24 January 2014

Alternative forms

• hliod (Codex Regius)
• hlioð (Hauksbók)

Etymology

From Proto-Germanic *hleuþą (“sound”), from Proto-Indo-European *ḱlew-to-, derived from the Proto-Indo-European root *ḱlew- (“hear”). Cognate with Gothic 𐌷𐌻𐌹𐌿𐌸 (hliuþ).

Pronunciation

• (12th century Icelandic) IPA^(key): /ˈl̥joːð/

Noun

hljóð n (genitive hljóðs, plural hljóð)

1. silence, hearing
   • Vǫluspá, verse 1, lines 1-2, in 1860, T. Möbius, Edda Sæmundar hins fróða: mit einem Anhang zum Theil bisher ungedruckter Gedichte. Leipzig, page 1:

     Hljóðs bið ek allar / helgar kindir, […]

     For silence I ask / all holy kindreds […]

2. a sound, cry
   • Saga Hákonar, Guttorms ok Inga 12, in 1835, F. Magnússon, C. C. Rafn, Fornmanna sögur, Volume IX. Copenhagen, page 30:

     Þorfinnr kom aungu hljóði í lúðrinn, […]

     Thorfinn couldn't blow a sound from the trumpet, […]

3. a musical sound, tune, music
   • Guðmundar saga 28, in 1858, J. Sigurðsson, G. Vigfússon, Biskupa sögur, Volume I. Copenhagen, page 454:

     […] þangat mantu heyra söng fagran ok hljóð mikit ok dýrðlikt, […]

     […] thither you will hear songs beautiful and music great and glorious, […]

Declension

  Declension of hljóð (strong a-stem)

neuter	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hljóð	hljóðit	hljóð	hljóðin
accusative	hljóð	hljóðit	hljóð	hljóðin
dative	hljóði	hljóðinu	hljóðum	hljóðunum
genitive	hljóðs	hljóðsins	hljóða	hljóðanna

Derived terms

• hljóða (“to sound”)
• hljóðan (“sound”)
• hljóðbjalla (“tinkling bell”)
• hljóðfall (“consonancy”)
• hljóðfegrð (“euphony”)
• hljóðfæri (“musical instrument”)
• hljóðgreipr (“mouth”)
• hljóðgóðr (“well-tuned”)
• hljóðkyrr (“quiet”)
• hljóðlauss (“soundless”)
• hljóðleiki (“silence”)
• hljóðliga (“silently”)
• hljóðligr (“silent”)
• hljóðlyndr (“taciturn”)
• hljóðlátr (“still”)
• hljóðlæti (“silence”)
• hljóðlítill (“faintly sounding”)
• hljóðmikill (“shrill-sounding”)
• hljóðmæli (“secrecy”)
• hljóðna (“to become silent”)
• hljóðr (“silent”)
• hljóðsamliga (“silently”)
• hljóðsamligr (“silent”)
• hljóðsamr (“silent”)
• hljóðsgrein (“a kind of sound”)
• hljóðskraf (“whispering”)
• hljóðstafr (“vowel”)

 

Descendants

• Icelandic: hljóð n
• Faroese: ljóð n
• Norwegian Nynorsk: ljod m or n, (dialectal) ljø, ly
• Old Swedish: liūþ
  • Swedish: ljud c
• Old Danish: liud
  • Danish: lyd c
    • Norwegian Bokmål: lyd m
      • → Norwegian Nynorsk: lyd m
• → Scots: luid

References

• hljóð in An Icelandic-English Dictionary, R. Cleasby and G. Vigfússon, Clarendon Press, 1874, at Internet Archive.
• hljóð in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.