gondolat
Appearance
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]gondol (“to think”) + -at (noun-forming suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]gondolat (plural gondolatok)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | gondolat | gondolatok |
accusative | gondolatot | gondolatokat |
dative | gondolatnak | gondolatoknak |
instrumental | gondolattal | gondolatokkal |
causal-final | gondolatért | gondolatokért |
translative | gondolattá | gondolatokká |
terminative | gondolatig | gondolatokig |
essive-formal | gondolatként | gondolatokként |
essive-modal | — | — |
inessive | gondolatban | gondolatokban |
superessive | gondolaton | gondolatokon |
adessive | gondolatnál | gondolatoknál |
illative | gondolatba | gondolatokba |
sublative | gondolatra | gondolatokra |
allative | gondolathoz | gondolatokhoz |
elative | gondolatból | gondolatokból |
delative | gondolatról | gondolatokról |
ablative | gondolattól | gondolatoktól |
non-attributive possessive – singular |
gondolaté | gondolatoké |
non-attributive possessive – plural |
gondolatéi | gondolatokéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | gondolatom | gondolataim |
2nd person sing. | gondolatod | gondolataid |
3rd person sing. | gondolata | gondolatai |
1st person plural | gondolatunk | gondolataink |
2nd person plural | gondolatotok | gondolataitok |
3rd person plural | gondolatuk | gondolataik |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- gondolat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.