gevoelen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈvulə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulən

Etymology 1

From Middle Dutch gevoelen, from Old Dutch *gefuolen, from Proto-Germanic *gafōlijaną. Equivalent to ge- +‎ voelen.

Verb

gevoelen

1. (transitive, formal) to feel

   Hij liet haar gevoelen dat ze welkom was.

   He made her feel welcome.

   Zij gevoelde zich gelukkig en tevreden met haar leven.

   She felt happy and content with her life.

Conjugation

Conjugation of gevoelen (weak, prefixed)
infinitive	gevoelen
past singular	gevoelde
past participle	gevoeld
infinitive	gevoelen
gerund	gevoelen n
	present tense	past tense
1st person singular	gevoel	gevoelde
2nd person sing. (jij)	gevoelt, gevoel2	gevoelde
2nd person sing. (u)	gevoelt	gevoelde
2nd person sing. (gij)	gevoelt	gevoelde
3rd person singular	gevoelt	gevoelde
plural	gevoelen	gevoelden
subjunctive sing.1	gevoele	gevoelde
subjunctive plur.1	gevoelen	gevoelden
imperative sing.	gevoel
imperative plur.1	gevoelt
participles	gevoelend	gevoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• voelen

Etymology 2

From Middle Dutch gevoelen. Gerund of the verb gevoelen.

Noun

gevoelen n (plural gevoelens, diminutive gevoelentje n)

1. feeling

   Hij had een warm gevoelen van liefde voor zijn familie.

   He had a warm feeling of love for his family.

2. belief, faith

   Haar gevoelens over religie waren diepgeworteld.

   Her beliefs about religion were deeply rooted.