gehoorzamen

From Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

Dutch

Etymology

From Middle Dutch gehoorsamen, from Old Dutch *gihōrsamon. Equivalent to gehoorzaam +‎ -en.

Pronunciation

IPA^(key): /ɣəˈɦoːrzaːmə(n)/
Audio: (file)

Verb

gehoorzamen

(transitive) to obey

Conjugation

Conjugation of gehoorzamen (weak, prefixed)
infinitive	gehoorzamen
past singular	gehoorzaamde
past participle	gehoorzaamd
infinitive	gehoorzamen
gerund	gehoorzamen n
	present tense	past tense
1st person singular	gehoorzaam	gehoorzaamde
2nd person sing. (jij)	gehoorzaamt, gehoorzaam²	gehoorzaamde
2nd person sing. (u)	gehoorzaamt	gehoorzaamde
2nd person sing. (gij)	gehoorzaamt	gehoorzaamde
3rd person singular	gehoorzaamt	gehoorzaamde
plural	gehoorzamen	gehoorzaamden

subjunctive sing.¹	gehoorzame	gehoorzaamde
subjunctive plur.¹	gehoorzamen	gehoorzaamden

imperative sing.	gehoorzaam
imperative plur.¹	gehoorzaamt

participles	gehoorzamend	gehoorzaamd
¹⁾ Archaic. ²⁾ In case of inversion.

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gehoorzamen&oldid=81638958"

Hidden categories: