Jump to content

fede

From Wiktionary, the free dictionary

Basque

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin fidem (faith, belief).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • IPA(key): /fede/, [fe̞.ð̞e̞]

Noun

[edit]

fede inan

  1. (religion) faith
  2. confidence, trust, faith
    Synonym: konfiantza

Declension

[edit]
Declension of fede (inanimate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive fede fedea fedeak
ergative fedek fedeak fedeek
dative federi fedeari fedeei
genitive federen fedearen fedeen
comitative federekin fedearekin fedeekin
causative federengatik fedearengatik fedeengatik
benefactive federentzat fedearentzat fedeentzat
instrumental fedez fedeaz fedeez
inessive fedetan fedean fedeetan
locative fedetako fedeko fedeetako
allative fedetara federa fedeetara
terminative fedetaraino federaino fedeetaraino
directive fedetarantz federantz fedeetarantz
destinative fedetarako federako fedeetarako
ablative fedetatik fedetik fedeetatik
partitive federik
prolative fedetzat

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • fede”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • fede”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Danish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse feita, from Proto-Germanic *faitijaną (to fatten). Derived from the adjective *faitaz (to fat) (Danish fed).

Verb

[edit]

fede (imperative fed, infinitive at fede, present tense feder, past tense fedede, perfect tense har fedet)

  1. to fatten.

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

[edit]

fede

  1. definite of fed
  2. plural of fed

Friulian

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Latin fidēs.

Noun

[edit]

fede f (plural fedis)

  1. faith
  2. trust
[edit]

Etymology 2

[edit]

From Latin fēta (mother-sheep), substantivization of the adjective fētus.

Noun

[edit]

fede f (plural fedis)

  1. sheep
Synonyms
[edit]

See also

[edit]

Galician

[edit]

Verb

[edit]

fede

  1. inflection of feder:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Italian

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Latin fidem, ultimately from Proto-Indo-European *bʰeydʰ-.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfe.de/
  • Rhymes: -ede
  • Hyphenation: fé‧de

Noun

[edit]

fede f (plural fedi)

  1. faith, belief
  2. creed, convictions
    Synonym: credo
  3. faith, loyalty
    Synonym: lealtà
    di provata fedeof proven loyalty
  4. wedding ring
    Synonyms: fede nuziale, anello nuziale
[edit]

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfɛ.de/
  • Rhymes: -ɛde
  • Hyphenation: fè‧de

Adjective

[edit]

fede

  1. feminine plural of fedo

Middle English

[edit]

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Old French faide, from Medieval Latin faida, from Proto-West Germanic *faihiþu; compare fo.

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

fede (plural fedes) (Northern)

  1. A severe hate or antipathy.
  2. An adversary or opponent.
Descendants
[edit]
  • English: feud
  • Scots: fede, feid
References
[edit]

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

fede

  1. Alternative form of feden

Portuguese

[edit]

Verb

[edit]

fede

  1. inflection of feder:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative