efna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛpna/

  Rhymes: -ɛpna

Etymology 1

From Old Norse efna, from Proto-Germanic *abnijaną.

Verb

efna (weak verb, third-person singular past indicative efndi, supine efnt)

1. to carry out, to fulfil
2. to keep (a promise, an appointment)

   Ég efni alltaf loforð mín.

   I always keep my promises.

3. to prepare, to make arrangements

Conjugation

efna – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að efna
supine sagnbót		efnt
present participle lýsingarháttur nútíðar		efnandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	efni	efndi		efni	efndi
	þú	efnir	efndir		efnir	efndir
	hann, hún, það	efnir	efndi		efni	efndi
plural	við	efnum	efndum		efnum	efndum
	þið	efnið	efnduð		efnið	efnduð
	þeir, þær, þau	efna	efndu		efni	efndu
		imperative boðháttur
singular	þú	efn (þú), efndu
plural	þið	efnið (þið), efniði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

efnast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að efnast
supine sagnbót		efnst
present participle lýsingarháttur nútíðar		efnandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	efnist	efndist		efnist	efndist
	þú	efnist	efndist		efnist	efndist
	hann, hún, það	efnist	efndist		efnist	efndist
plural	við	efnumst	efndumst		efnumst	efndumst
	þið	efnist	efndust		efnist	efndust
	þeir, þær, þau	efnast	efndust		efnist	efndust
		imperative boðháttur
singular	þú	efnst (þú), efnstu
plural	þið	efnist (þið), efnisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

efndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	efndur	efnd	efnt	efndir	efndar	efnd
accusative (þolfall)	efndan	efnda	efnt	efnda	efndar	efnd
dative (þágufall)	efndum	efndri	efndu	efndum	efndum	efndum
genitive (eignarfall)	efnds	efndrar	efnds	efndra	efndra	efndra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	efndi	efnda	efnda	efndu	efndu	efndu
accusative (þolfall)	efnda	efndu	efnda	efndu	efndu	efndu
dative (þágufall)	efnda	efndu	efnda	efndu	efndu	efndu
genitive (eignarfall)	efnda	efndu	efnda	efndu	efndu	efndu

Synonyms

• standa við

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

efna (weak verb, third-person singular past indicative efnaði, supine efnað)

1. to gather or choose material (for something)
2. to prepare, to make arrangements
3. (mediopassive) to gather wealth, grow wealthy

Conjugation

efna – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að efna
supine sagnbót		efnað
present participle lýsingarháttur nútíðar		efnandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	efna	efnaði		efni	efnaði
	þú	efnar	efnaðir		efnir	efnaðir
	hann, hún, það	efnar	efnaði		efni	efnaði
plural	við	efnum	efnuðum		efnum	efnuðum
	þið	efnið	efnuðuð		efnið	efnuðuð
	þeir, þær, þau	efna	efnuðu		efni	efnuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	efna (þú), efnaðu
plural	þið	efnið (þið), efniði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

efnast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að efnast
supine sagnbót		efnast
present participle lýsingarháttur nútíðar		efnandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	efnast	efnaðist		efnist	efnaðist
	þú	efnast	efnaðist		efnist	efnaðist
	hann, hún, það	efnast	efnaðist		efnist	efnaðist
plural	við	efnumst	efnuðumst		efnumst	efnuðumst
	þið	efnist	efnuðust		efnist	efnuðust
	þeir, þær, þau	efnast	efnuðust		efnist	efnuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	efnast (þú), efnastu
plural	þið	efnist (þið), efnisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

efnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	efnaður	efnuð	efnað	efnaðir	efnaðar	efnuð
accusative (þolfall)	efnaðan	efnaða	efnað	efnaða	efnaðar	efnuð
dative (þágufall)	efnuðum	efnaðri	efnuðu	efnuðum	efnuðum	efnuðum
genitive (eignarfall)	efnaðs	efnaðrar	efnaðs	efnaðra	efnaðra	efnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	efnaði	efnaða	efnaða	efnuðu	efnuðu	efnuðu
accusative (þolfall)	efnaða	efnuðu	efnaða	efnuðu	efnuðu	efnuðu
dative (þágufall)	efnaða	efnuðu	efnaða	efnuðu	efnuðu	efnuðu
genitive (eignarfall)	efnaða	efnuðu	efnaða	efnuðu	efnuðu	efnuðu

Old Norse

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈevna/

Etymology 1

From Proto-Germanic *abnijaną.

Verb

efna

1. to perform, fulfil

Conjugation

Conjugation of efna — active (weak class 1)

infinitive	efna
present participle	efnandi
past participle	efndr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	efni	efnda		efna	efnda
2nd person singular	efnir	efndir		efnir	efndir
3rd person singular	efnir	efndi		efni	efndi
1st person plural	efnum	efndum		efnim	efndim
2nd person plural	efnið	efnduð		efnið	efndið
3rd person plural	efna	efndu		efni	efndi
imperative	present
2nd person singular	efn, efni
1st person plural	efnum
2nd person plural	efnið

Conjugation of efna — mediopassive (weak class 1)

infinitive	efnask
present participle	efnandisk
past participle	efnzk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	efnumk	efndumk		efnumk	efndumk
2nd person singular	efnisk	efndisk		efnisk	efndisk
3rd person singular	efnisk	efndisk		efnisk	efndisk
1st person plural	efnumsk	efndumsk		efnimsk	efndimsk
2nd person plural	efnizk	efnduzk		efnizk	efndizk
3rd person plural	efnask	efndusk		efnisk	efndisk
imperative	present
2nd person singular	efnsk, efnisk
1st person plural	efnumsk
2nd person plural	efnizk

Related terms

• efni

Descendants

• Icelandic: efna
• Faroese: evna
• Norwegian Nynorsk: evna, evne
• Norwegian Bokmål: evne
• Swedish: ämna
• Danish: evne

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

efna

1. to prepare, make arrangements

Conjugation

Conjugation of efna — active (weak class 2)

infinitive	efna
present participle	efnandi
past participle	efnaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	efna	efnaða		efna	efnaða
2nd person singular	efnar	efnaðir		efnir	efnaðir
3rd person singular	efnar	efnaði		efni	efnaði
1st person plural	efnum	efnuðum		efnim	efnaðim
2nd person plural	efnið	efnuðuð		efnið	efnaðið
3rd person plural	efna	efnuðu		efni	efnaði
imperative	present
2nd person singular	efna
1st person plural	efnum
2nd person plural	efnið

Conjugation of efna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	efnask
present participle	efnandisk
past participle	efnazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	efnumk	efnuðumk		efnumk	efnuðumk
2nd person singular	efnask	efnaðisk		efnisk	efnaðisk
3rd person singular	efnask	efnaðisk		efnisk	efnaðisk
1st person plural	efnumsk	efnuðumsk		efnimsk	efnaðimsk
2nd person plural	efnizk	efnuðuzk		efnizk	efnaðizk
3rd person plural	efnask	efnuðusk		efnisk	efnaðisk
imperative	present
2nd person singular	efnask
1st person plural	efnumsk
2nd person plural	efnizk

Descendants

• Icelandic: efna

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “efna”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive