dusić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dušiti.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdu.ɕit͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈdu.ɕit͡ɕ/

• Audio 1; “dusić”:

  (file)

• Audio 2; “dusić się”:

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: du‧sić

Verb

dusić impf (perfective udusić)

1. (transitive) to suffocate, to asphyxiate, to strangle, to choke (to deprive of oxygen)

   Ona mnie próbuje dusić kablem. ― She is trying to strangle me with a cable.

2. (transitive, cooking) to stew, to braise
3. (reflexive with się) to suffocate, to choke (to be deprived of oxygen)
4. (reflexive with się, Kielce) Synonym of kaszleć

Conjugation

Conjugation of dusić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dusić
present tense	1st	duszę			dusimy
	2nd	dusisz			dusicie
	3rd	dusi			duszą
	impersonal	dusi się
past tense	1st	dusiłem, -(e)m dusił	dusiłam, -(e)m dusiła	dusiłom, -(e)m dusiło	dusiliśmy, -(e)śmy dusili	dusiłyśmy, -(e)śmy dusiły
	2nd	dusiłeś, -(e)ś dusił	dusiłaś, -(e)ś dusiła	dusiłoś, -(e)ś dusiło	dusiliście, -(e)ście dusili	dusiłyście, -(e)ście dusiły
	3rd	dusił	dusiła	dusiło	dusili	dusiły
	impersonal	duszono
future tense	1st	będę dusił, będę dusić	będę dusiła, będę dusić	będę dusiło, będę dusić	będziemy dusili, będziemy dusić	będziemy dusiły, będziemy dusić
	2nd	będziesz dusił, będziesz dusić	będziesz dusiła, będziesz dusić	będziesz dusiło, będziesz dusić	będziecie dusili, będziecie dusić	będziecie dusiły, będziecie dusić
	3rd	będzie dusił, będzie dusić	będzie dusiła, będzie dusić	będzie dusiło, będzie dusić	będą dusili, będą dusić	będą dusiły, będą dusić
	impersonal	będzie dusić się
conditional	1st	dusiłbym, bym dusił	dusiłabym, bym dusiła	dusiłobym, bym dusiło	dusilibyśmy, byśmy dusili	dusiłybyśmy, byśmy dusiły
	2nd	dusiłbyś, byś dusił	dusiłabyś, byś dusiła	dusiłobyś, byś dusiło	dusilibyście, byście dusili	dusiłybyście, byście dusiły
	3rd	dusiłby, by dusił	dusiłaby, by dusiła	dusiłoby, by dusiło	dusiliby, by dusili	dusiłyby, by dusiły
	impersonal	duszono by
imperative	1st	niech duszę			duśmy
	2nd	duś			duście
	3rd	niech dusi			niech duszą
active adjectival participle		duszący	dusząca	duszące	duszący	duszące
passive adjectival participle		duszony	duszona	duszone	duszeni	duszone
contemporary adverbial participle		dusząc
verbal noun		duszenie

Derived terms

(nouns):

• dusiciel
• dusigrosz

(verbs):

• dodusić pf, doduszać impf
• nadusić pf
• poddusić pf, podduszać impf
• podusić pf
• przydusić pf, przyduszać impf
• udusić pf
• wdusić pf, wduszać impf
• wydusić pf, wyduszać impf
• zadusić pf
• zdusić pf

Further reading

• dusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dusić in Polish dictionaries at PWN
• Zygmunt Wasilewski (1895) “dusić”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 91