udusić

Polish

Etymology

From u- +‎ dusić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈdu.ɕit͡ɕ/

• Audio 1; “udusić”:

  (file)

• Audio 2; “udusić się”:

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧du‧sić

Verb

udusić pf (imperfective dusić)

1. (transitive) to suffocate, to asphyxiate, to strangle, to choke (to deprive of oxygen)
2. (transitive, cooking) to stew, to braise
3. (reflexive with się) to suffocate, to choke (to be deprived of oxygen)

Conjugation

Conjugation of udusić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udusić
future tense	1st	uduszę			udusimy
	2nd	udusisz			udusicie
	3rd	udusi			uduszą
	impersonal	udusi się
past tense	1st	udusiłem, -(e)m udusił	udusiłam, -(e)m udusiła	udusiłom, -(e)m udusiło	udusiliśmy, -(e)śmy udusili	udusiłyśmy, -(e)śmy udusiły
	2nd	udusiłeś, -(e)ś udusił	udusiłaś, -(e)ś udusiła	udusiłoś, -(e)ś udusiło	udusiliście, -(e)ście udusili	udusiłyście, -(e)ście udusiły
	3rd	udusił	udusiła	udusiło	udusili	udusiły
	impersonal	uduszono
conditional	1st	udusiłbym, bym udusił	udusiłabym, bym udusiła	udusiłobym, bym udusiło	udusilibyśmy, byśmy udusili	udusiłybyśmy, byśmy udusiły
	2nd	udusiłbyś, byś udusił	udusiłabyś, byś udusiła	udusiłobyś, byś udusiło	udusilibyście, byście udusili	udusiłybyście, byście udusiły
	3rd	udusiłby, by udusił	udusiłaby, by udusiła	udusiłoby, by udusiło	udusiliby, by udusili	udusiłyby, by udusiły
	impersonal	uduszono by
imperative	1st	niech uduszę			uduśmy
	2nd	uduś			uduście
	3rd	niech udusi			niech uduszą
passive adjectival participle		uduszony	uduszona	uduszone	uduszeni	uduszone
anterior adverbial participle		udusiwszy
verbal noun		uduszenie

Further reading

• udusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• udusić in Polish dictionaries at PWN