wdusić

Polish

Etymology

From w- +‎ dusić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvdu.ɕit͡ɕ/
• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: wdu‧sić

Verb

wdusić pf (imperfective wduszać)

1. (transitive) to press in, to push in [with w (+ accusative) ‘into something’]

Conjugation

Conjugation of wdusić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wdusić
future tense	1st	wduszę			wdusimy
	2nd	wdusisz			wdusicie
	3rd	wdusi			wduszą
	impersonal	wdusi się
past tense	1st	wdusiłem, -(e)m wdusił	wdusiłam, -(e)m wdusiła	wdusiłom, -(e)m wdusiło	wdusiliśmy, -(e)śmy wdusili	wdusiłyśmy, -(e)śmy wdusiły
	2nd	wdusiłeś, -(e)ś wdusił	wdusiłaś, -(e)ś wdusiła	wdusiłoś, -(e)ś wdusiło	wdusiliście, -(e)ście wdusili	wdusiłyście, -(e)ście wdusiły
	3rd	wdusił	wdusiła	wdusiło	wdusili	wdusiły
	impersonal	wduszono
conditional	1st	wdusiłbym, bym wdusił	wdusiłabym, bym wdusiła	wdusiłobym, bym wdusiło	wdusilibyśmy, byśmy wdusili	wdusiłybyśmy, byśmy wdusiły
	2nd	wdusiłbyś, byś wdusił	wdusiłabyś, byś wdusiła	wdusiłobyś, byś wdusiło	wdusilibyście, byście wdusili	wdusiłybyście, byście wdusiły
	3rd	wdusiłby, by wdusił	wdusiłaby, by wdusiła	wdusiłoby, by wdusiło	wdusiliby, by wdusili	wdusiłyby, by wdusiły
	impersonal	wduszono by
imperative	1st	niech wduszę			wduśmy
	2nd	wduś			wduście
	3rd	niech wdusi			niech wduszą
passive adjectival participle		wduszony	wduszona	wduszone	wduszeni	wduszone
anterior adverbial participle		wdusiwszy
verbal noun		wduszenie

Further reading

• wdusić in Polish dictionaries at PWN