wydusić

Polish

Etymology

From wy- +‎ dusić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈdu.ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: wy‧du‧sić

Verb

wydusić pf (imperfective wyduszać)

1. (transitive) to suffocate many people or animals, to strangle in turn
2. (transitive) to wring out, to squeeze out, to extract (force liquid out of by squeezing or crushing)
3. (transitive, colloquial) to tease out, to extract (e.g. a confession)

Conjugation

Conjugation of wydusić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydusić
future tense	1st	wyduszę			wydusimy
	2nd	wydusisz			wydusicie
	3rd	wydusi			wyduszą
	impersonal	wydusi się
past tense	1st	wydusiłem, -(e)m wydusił	wydusiłam, -(e)m wydusiła	wydusiłom, -(e)m wydusiło	wydusiliśmy, -(e)śmy wydusili	wydusiłyśmy, -(e)śmy wydusiły
	2nd	wydusiłeś, -(e)ś wydusił	wydusiłaś, -(e)ś wydusiła	wydusiłoś, -(e)ś wydusiło	wydusiliście, -(e)ście wydusili	wydusiłyście, -(e)ście wydusiły
	3rd	wydusił	wydusiła	wydusiło	wydusili	wydusiły
	impersonal	wyduszono
conditional	1st	wydusiłbym, bym wydusił	wydusiłabym, bym wydusiła	wydusiłobym, bym wydusiło	wydusilibyśmy, byśmy wydusili	wydusiłybyśmy, byśmy wydusiły
	2nd	wydusiłbyś, byś wydusił	wydusiłabyś, byś wydusiła	wydusiłobyś, byś wydusiło	wydusilibyście, byście wydusili	wydusiłybyście, byście wydusiły
	3rd	wydusiłby, by wydusił	wydusiłaby, by wydusiła	wydusiłoby, by wydusiło	wydusiliby, by wydusili	wydusiłyby, by wydusiły
	impersonal	wyduszono by
imperative	1st	niech wyduszę			wyduśmy
	2nd	wyduś			wyduście
	3rd	niech wydusi			niech wyduszą
passive adjectival participle		wyduszony	wyduszona	wyduszone	wyduszeni	wyduszone
anterior adverbial participle		wydusiwszy
verbal noun		wyduszenie

Further reading

• wydusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydusić in Polish dictionaries at PWN