dotrzeć

Polish

Etymology

From do- +‎ trzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.tʂɛt͡ɕ/

• Audio 1; “dotrzeć”:

  (file)

• Audio 2; “dotrzeć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔtʂɛt͡ɕ
• Syllabification: do‧trzeć

Verb

dotrzeć pf (imperfective docierać)

1. (intransitive) to reach (to arrive at by effort)
2. (transitive) to finish grating, to grate some more
3. (reflexive with się) to get along (to adjust to one another in a team) [with z (+ instrumental) ‘with whom’]

   Synonyms: dograć się, dopasować się

Conjugation

Conjugation of dotrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dotrzeć
future tense	1st	dotrę			dotrzemy
	2nd	dotrzesz			dotrzecie
	3rd	dotrze			dotrą
	impersonal	dotrze się
past tense	1st	dotarłem, -(e)m dotarł	dotarłam, -(e)m dotarła	dotarłom, -(e)m dotarło	dotarliśmy, -(e)śmy dotarli	dotarłyśmy, -(e)śmy dotarły
	2nd	dotarłeś, -(e)ś dotarł	dotarłaś, -(e)ś dotarła	dotarłoś, -(e)ś dotarło	dotarliście, -(e)ście dotarli	dotarłyście, -(e)ście dotarły
	3rd	dotarł	dotarła	dotarło	dotarli	dotarły
	impersonal	dotarto
conditional	1st	dotarłbym, bym dotarł	dotarłabym, bym dotarła	dotarłobym, bym dotarło	dotarlibyśmy, byśmy dotarli	dotarłybyśmy, byśmy dotarły
	2nd	dotarłbyś, byś dotarł	dotarłabyś, byś dotarła	dotarłobyś, byś dotarło	dotarlibyście, byście dotarli	dotarłybyście, byście dotarły
	3rd	dotarłby, by dotarł	dotarłaby, by dotarła	dotarłoby, by dotarło	dotarliby, by dotarli	dotarłyby, by dotarły
	impersonal	dotarto by
imperative	1st	niech dotrę			dotrzyjmy
	2nd	dotrzyj			dotrzyjcie
	3rd	niech dotrze			niech dotrą
passive adjectival participle		dotarty	dotarta	dotarte	dotarci	dotarte
anterior adverbial participle		dotarłszy
verbal noun		dotarcie

Further reading

• dotrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dotrzeć in Polish dictionaries at PWN