dokuczny

Polish

Etymology

From dokuczyć +‎ -ny.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /dɔˈkut͡ʂ.nɘ/

Adjective

dokuczny

1. (Żywiec) Synonym of dokuczliwy

Further reading

• Izydor Kopernicki (1875) “dokuczny”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 369