Jump to content

dokończyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ kończyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈkɔɲ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: do‧koń‧czyć

Verb

[edit]

dokończyć pf (imperfective dokańczać)

  1. (transitive) to finish, to bring to completion (assuming that the majority of work has already been done), to wrap up

Conjugation

[edit]
Conjugation of dokończyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dokończyć
future tense 1st dokończę dokończymy
2nd dokończysz dokończycie
3rd dokończy dokończą
impersonal dokończy się
past tense 1st dokończyłem,
-(e)m dokończył
dokończyłam,
-(e)m dokończyła
dokończyłom,
-(e)m dokończyło
dokończyliśmy,
-(e)śmy dokończyli
dokończyłyśmy,
-(e)śmy dokończyły
2nd dokończyłeś,
-(e)ś dokończył
dokończyłaś,
-(e)ś dokończyła
dokończyłoś,
-(e)ś dokończyło
dokończyliście,
-(e)ście dokończyli
dokończyłyście,
-(e)ście dokończyły
3rd dokończył dokończyła dokończyło dokończyli dokończyły
impersonal dokończono
conditional 1st dokończyłbym,
bym dokończył
dokończyłabym,
bym dokończyła
dokończyłobym,
bym dokończyło
dokończylibyśmy,
byśmy dokończyli
dokończyłybyśmy,
byśmy dokończyły
2nd dokończyłbyś,
byś dokończył
dokończyłabyś,
byś dokończyła
dokończyłobyś,
byś dokończyło
dokończylibyście,
byście dokończyli
dokończyłybyście,
byście dokończyły
3rd dokończyłby,
by dokończył
dokończyłaby,
by dokończyła
dokończyłoby,
by dokończyło
dokończyliby,
by dokończyli
dokończyłyby,
by dokończyły
impersonal dokończono by
imperative 1st niech dokończę dokończmy
2nd dokończ dokończcie
3rd niech dokończy niech dokończą
passive adjectival participle dokończony dokończona dokończone dokończeni dokończone
anterior adverbial participle dokończywszy
verbal noun dokończenie
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • dokończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dokończyć in Polish dictionaries at PWN