dognać

Polish

Etymology

From do- +‎ gnać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔɡ.nat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɡnat͡ɕ
• Syllabification: dog‧nać

Verb

dognać pf (imperfective doganiać)

1. (transitive) to catch up with, to catch

   Synonyms: dogonić, doścignąć, dopędzić, zrównać się z, dopaść

Conjugation

Conjugation of dognać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dognać
future tense	1st	dognam			dognamy
	2nd	dognasz			dognacie
	3rd	dogna			dognają
	impersonal	dogna się
past tense	1st	dognałem, -(e)m dognał	dognałam, -(e)m dognała	dognałom, -(e)m dognało	dognaliśmy, -(e)śmy dognali	dognałyśmy, -(e)śmy dognały
	2nd	dognałeś, -(e)ś dognał	dognałaś, -(e)ś dognała	dognałoś, -(e)ś dognało	dognaliście, -(e)ście dognali	dognałyście, -(e)ście dognały
	3rd	dognał	dognała	dognało	dognali	dognały
	impersonal	dognano
conditional	1st	dognałbym, bym dognał	dognałabym, bym dognała	dognałobym, bym dognało	dognalibyśmy, byśmy dognali	dognałybyśmy, byśmy dognały
	2nd	dognałbyś, byś dognał	dognałabyś, byś dognała	dognałobyś, byś dognało	dognalibyście, byście dognali	dognałybyście, byście dognały
	3rd	dognałby, by dognał	dognałaby, by dognała	dognałoby, by dognało	dognaliby, by dognali	dognałyby, by dognały
	impersonal	dognano by
imperative	1st	niech dognam			dognajmy
	2nd	dognaj			dognajcie
	3rd	niech dogna			niech dognają
passive adjectival participle		dognany	dognana	dognane	dognani	dognane
anterior adverbial participle		dognawszy
verbal noun		dognanie

Further reading

• dognać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dognać in Polish dictionaries at PWN