Jump to content

dopaść

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ paść.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɔ.paɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: do‧paść

Verb

[edit]

dopaść pf (imperfective dopadać)

  1. (transitive) to approach quickly, to run towards
  2. (transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble
    Synonym: dorwać

Conjugation

[edit]
Conjugation of dopaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopaść
future tense 1st dopadnę dopadniemy
2nd dopadniesz dopadniecie
3rd dopadnie dopadną
impersonal dopadnie się
past tense 1st dopadłem,
-(e)m dopadł
dopadłam,
-(e)m dopadła
dopadłom,
-(e)m dopadło
dopadliśmy,
-(e)śmy dopadli
dopadłyśmy,
-(e)śmy dopadły
2nd dopadłeś,
-(e)ś dopadł
dopadłaś,
-(e)ś dopadła
dopadłoś,
-(e)ś dopadło
dopadliście,
-(e)ście dopadli
dopadłyście,
-(e)ście dopadły
3rd dopadł dopadła dopadło dopadli dopadły
impersonal dopadnięto
conditional 1st dopadłbym,
bym dopadł
dopadłabym,
bym dopadła
dopadłobym,
bym dopadło
dopadlibyśmy,
byśmy dopadli
dopadłybyśmy,
byśmy dopadły
2nd dopadłbyś,
byś dopadł
dopadłabyś,
byś dopadła
dopadłobyś,
byś dopadło
dopadlibyście,
byście dopadli
dopadłybyście,
byście dopadły
3rd dopadłby,
by dopadł
dopadłaby,
by dopadła
dopadłoby,
by dopadło
dopadliby,
by dopadli
dopadłyby,
by dopadły
impersonal dopadnięto by
imperative 1st niech dopadnę dopadnijmy
2nd dopadnij dopadnijcie
3rd niech dopadnie niech dopadną
passive adjectival participle dopadnięty dopadnięta dopadnięte dopadnięci dopadnięte
anterior adverbial participle dopadłszy
verbal noun dopadnięcie

Further reading

[edit]
  • dopaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopaść in Polish dictionaries at PWN