dębić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dǫbiti. By surface analysis, dąb +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɛm.bit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛmbit͡ɕ
• Syllabification: dę‧bić

Verb

dębić impf

1. (transitive, rare) to bark oaks (to strip the bark from)

   Hypernym: korować

2. (transitive, colloquial, idiomatic) to obtain with difficulty

   Hypernym: pozyskiwać

3. (transitive, colloquial, dialectal, idiomatic) to cram, to swot, to learn by rote

   Synonym: kuć

4. (transitive, hides) to tan animal skin using oakbark

   Hypernym: garbować

5. (transitive, archaic, colloquial, idiomatic, of hair) to cause to stand on end [with na (+ locative)]

   Synonym: jeżyć

Conjugation

Conjugation of dębić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dębić
present tense	1st	dębię			dębimy
	2nd	dębisz			dębicie
	3rd	dębi			dębią
	impersonal	dębi się
past tense	1st	dębiłem, -(e)m dębił	dębiłam, -(e)m dębiła	dębiłom, -(e)m dębiło	dębiliśmy, -(e)śmy dębili	dębiłyśmy, -(e)śmy dębiły
	2nd	dębiłeś, -(e)ś dębił	dębiłaś, -(e)ś dębiła	dębiłoś, -(e)ś dębiło	dębiliście, -(e)ście dębili	dębiłyście, -(e)ście dębiły
	3rd	dębił	dębiła	dębiło	dębili	dębiły
	impersonal	dębiono
future tense	1st	będę dębił, będę dębić	będę dębiła, będę dębić	będę dębiło, będę dębić	będziemy dębili, będziemy dębić	będziemy dębiły, będziemy dębić
	2nd	będziesz dębił, będziesz dębić	będziesz dębiła, będziesz dębić	będziesz dębiło, będziesz dębić	będziecie dębili, będziecie dębić	będziecie dębiły, będziecie dębić
	3rd	będzie dębił, będzie dębić	będzie dębiła, będzie dębić	będzie dębiło, będzie dębić	będą dębili, będą dębić	będą dębiły, będą dębić
	impersonal	będzie dębić się
conditional	1st	dębiłbym, bym dębił	dębiłabym, bym dębiła	dębiłobym, bym dębiło	dębilibyśmy, byśmy dębili	dębiłybyśmy, byśmy dębiły
	2nd	dębiłbyś, byś dębił	dębiłabyś, byś dębiła	dębiłobyś, byś dębiło	dębilibyście, byście dębili	dębiłybyście, byście dębiły
	3rd	dębiłby, by dębił	dębiłaby, by dębiła	dębiłoby, by dębiło	dębiliby, by dębili	dębiłyby, by dębiły
	impersonal	dębiono by
imperative	1st	niech dębię			dębmy
	2nd	dęb			dębcie
	3rd	niech dębi			niech dębią
active adjectival participle		dębiący	dębiąca	dębiące	dębiący	dębiące
passive adjectival participle		dębiony	dębiona	dębione	dębieni	dębione
contemporary adverbial participle		dębiąc
verbal noun		dębienie

Derived terms

adjective

• dębny

 

verbs

• wydębiać impf, wydębić pf

 

Related terms

verbs

• dębieć impf
• stawać dęba impf, stanąć dęba pf

 

Further reading

• dębić in Polish dictionaries at PWN