człowieczę

See also: człowiecze

Polish

Etymology

From człowiek +‎ -e. First attested in the 19th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /t͡ʂwɔˈvjɛ.t͡ʂɛ/, (careful speech) /t͡ʂwɔˈvjɛ.t͡ʂɛw̃/
• Rhymes: -ɛt͡ʂɛw̃
• Syllabification: czło‧wie‧czę
• Homophone: człowiecze

Noun

człowieczę n (diminutive człowieczątko)

1. (rare, obsolete, humorous) child; small person

   Synonyms: see Thesaurus:dziecko

Declension

Declension of człowieczę

	singular	plural
nominative	człowieczę	człowieczęta
genitive	człowieczęcia	człowiecząt
dative	człowieczęciu	człowieczętom
accusative	człowieczę	człowieczęta
instrumental	człowieczęciem	człowieczętami
locative	człowieczęciu	człowieczętach
vocative	człowieczę	człowieczęta

Related terms

adjectives

• człowieczeński
• człowieczy
• człowiekowaty

 

adverb

• jak człowiek

 

interjections

• człowiecze
• człowieku

 

nouns

• człowiectwo
• człowieczek
• człowieczeńskość
• człowieczeństwo
• człowieczość
• człowieczyca
• człowieczyna
• człowieczysko
• człowiekowate

 

verbs

• człowieczeć impf
• odczłowieczyć pf, odczłowieczać impf
• uczłowieczyć pf, uczłowieczać impf

 

Further reading

• człowieczę in Polish dictionaries at PWN
• człowieczę in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego