brukować

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bruˈkɔ.vat͡ɕ/

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /bruˈkɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: bru‧ko‧wać

Etymology 1

From bruk +‎ -ować.

Verb

brukować impf (perfective wybrukować)

1. (transitive) to pave

Conjugation

Conjugation of brukować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brukować
present tense	1st	brukuję			brukujemy
	2nd	brukujesz			brukujecie
	3rd	brukuje			brukują
	impersonal	brukuje się
past tense	1st	brukowałem, -(e)m brukował	brukowałam, -(e)m brukowała	brukowałom, -(e)m brukowało	brukowaliśmy, -(e)śmy brukowali	brukowałyśmy, -(e)śmy brukowały
	2nd	brukowałeś, -(e)ś brukował	brukowałaś, -(e)ś brukowała	brukowałoś, -(e)ś brukowało	brukowaliście, -(e)ście brukowali	brukowałyście, -(e)ście brukowały
	3rd	brukował	brukowała	brukowało	brukowali	brukowały
	impersonal	brukowano
future tense	1st	będę brukował, będę brukować	będę brukowała, będę brukować	będę brukowało, będę brukować	będziemy brukowali, będziemy brukować	będziemy brukowały, będziemy brukować
	2nd	będziesz brukował, będziesz brukować	będziesz brukowała, będziesz brukować	będziesz brukowało, będziesz brukować	będziecie brukowali, będziecie brukować	będziecie brukowały, będziecie brukować
	3rd	będzie brukował, będzie brukować	będzie brukowała, będzie brukować	będzie brukowało, będzie brukować	będą brukowali, będą brukować	będą brukowały, będą brukować
	impersonal	będzie brukować się
conditional	1st	brukowałbym, bym brukował	brukowałabym, bym brukowała	brukowałobym, bym brukowało	brukowalibyśmy, byśmy brukowali	brukowałybyśmy, byśmy brukowały
	2nd	brukowałbyś, byś brukował	brukowałabyś, byś brukowała	brukowałobyś, byś brukowało	brukowalibyście, byście brukowali	brukowałybyście, byście brukowały
	3rd	brukowałby, by brukował	brukowałaby, by brukowała	brukowałoby, by brukowało	brukowaliby, by brukowali	brukowałyby, by brukowały
	impersonal	brukowano by
imperative	1st	niech brukuję			brukujmy
	2nd	brukuj			brukujcie
	3rd	niech brukuje			niech brukują
active adjectival participle		brukujący	brukująca	brukujące	brukujący	brukujące
passive adjectival participle		brukowany	brukowana	brukowane	brukowani	brukowane
contemporary adverbial participle		brukując
verbal noun		brukowanie

Etymology 2

Adapted borrowing of German brauchen +‎ -ować. Compare Kashubian brëkòwac.

Verb

brukować impf

1. (transitive) Synonym of potrzebować (“to need”)

Further reading

• brukować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brukować in Polish dictionaries at PWN
• Antoni Krasnowolski (1879) “brukować”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 299