wybrukować

Polish

Etymology

From wy- +‎ brukować.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.bruˈkɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧bru‧ko‧wać

Verb

wybrukować pf (imperfective brukować)

1. (transitive) to pave

Conjugation

Conjugation of wybrukować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybrukować
future tense	1st	wybrukuję			wybrukujemy
	2nd	wybrukujesz			wybrukujecie
	3rd	wybrukuje			wybrukują
	impersonal	wybrukuje się
past tense	1st	wybrukowałem, -(e)m wybrukował	wybrukowałam, -(e)m wybrukowała	wybrukowałom, -(e)m wybrukowało	wybrukowaliśmy, -(e)śmy wybrukowali	wybrukowałyśmy, -(e)śmy wybrukowały
	2nd	wybrukowałeś, -(e)ś wybrukował	wybrukowałaś, -(e)ś wybrukowała	wybrukowałoś, -(e)ś wybrukowało	wybrukowaliście, -(e)ście wybrukowali	wybrukowałyście, -(e)ście wybrukowały
	3rd	wybrukował	wybrukowała	wybrukowało	wybrukowali	wybrukowały
	impersonal	wybrukowano
conditional	1st	wybrukowałbym, bym wybrukował	wybrukowałabym, bym wybrukowała	wybrukowałobym, bym wybrukowało	wybrukowalibyśmy, byśmy wybrukowali	wybrukowałybyśmy, byśmy wybrukowały
	2nd	wybrukowałbyś, byś wybrukował	wybrukowałabyś, byś wybrukowała	wybrukowałobyś, byś wybrukowało	wybrukowalibyście, byście wybrukowali	wybrukowałybyście, byście wybrukowały
	3rd	wybrukowałby, by wybrukował	wybrukowałaby, by wybrukowała	wybrukowałoby, by wybrukowało	wybrukowaliby, by wybrukowali	wybrukowałyby, by wybrukowały
	impersonal	wybrukowano by
imperative	1st	niech wybrukuję			wybrukujmy
	2nd	wybrukuj			wybrukujcie
	3rd	niech wybrukuje			niech wybrukują
passive adjectival participle		wybrukowany	wybrukowana	wybrukowane	wybrukowani	wybrukowane
anterior adverbial participle		wybrukowawszy
verbal noun		wybrukowanie

Further reading

• wybrukować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybrukować in Polish dictionaries at PWN