bliźnięco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bliźnięcy +‎ -o. First attested in 1851.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bliʑˈɲɛn.t͡sɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡sɔ
  • Syllabification: bliź‧nię‧co

Adverb

[edit]

bliźnięco (not comparable)

  1. (dated) in a way pertaining to twins
[edit]
adjectives
adverbs
noun
verbs

References

[edit]
  1. ^ Antoni Józef Szabrański (1851) Biblioteka Warszawska: pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi. 1851, Tom piérwszy[1] (in Polish), page 147
  2. ^ bliźnięco in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]