bűntelen
Appearance
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]bűn (“sin”) + -telen (-less, without)
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]bűntelen (comparative bűntelenebb, superlative legbűntelenebb)
- guiltless, sinless, innocent (free of wrongdoing or committing crime)
- pure (free of immoral behavior or qualities)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bűntelen | bűntelenek |
accusative | bűntelent | bűnteleneket |
dative | bűntelennek | bűnteleneknek |
instrumental | bűntelennel | bűntelenekkel |
causal-final | bűntelenért | bűntelenekért |
translative | bűntelenné | bűntelenekké |
terminative | bűntelenig | bűntelenekig |
essive-formal | bűntelenként | bűntelenekként |
essive-modal | bűntelenül | — |
inessive | bűntelenben | bűntelenekben |
superessive | bűntelenen | bűnteleneken |
adessive | bűntelennél | bűnteleneknél |
illative | bűntelenbe | bűntelenekbe |
sublative | bűntelenre | bűntelenekre |
allative | bűntelenhez | bűntelenekhez |
elative | bűntelenből | bűntelenekből |
delative | bűntelenről | bűntelenekről |
ablative | bűntelentől | bűntelenektől |
non-attributive possessive – singular |
bűntelené | bűnteleneké |
non-attributive possessive – plural |
bűntelenéi | bűntelenekéi |
Derived terms
[edit]Adverb
[edit]bűntelen
- (archaic, rare, literary) Synonym of bűntelenül, guiltlessly.
Further reading
[edit]- bűntelen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- bűntelen in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).