błyszczek

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɘʂ.t͡ʂɛk/
• Rhymes: -ɘʂt͡ʂɛk
• Syllabification: błysz‧czek

Etymology 1

From błyszczeć +‎ -ek. First attested in 1745.

Noun

błyszczek m inan

1. (cosmetics) lip gloss

   Synonym: błyszczyk

   błyszczek do ust ― lip gloss

Declension

Declension of błyszczek

	singular	plural
nominative	błyszczek	błyszczki
genitive	błyszczka	błyszczków
dative	błyszczkowi	błyszczkom
accusative	błyszczek	błyszczki
instrumental	błyszczkiem	błyszczkami
locative	błyszczku	błyszczkach
vocative	błyszczku	błyszczki

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskotny
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyskotnie
• błyszcząco

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotliwość
• błyskotność
• błystka
• błyszcz
• błyszczka
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

błyszczek f

1. genitive plural of błyszczka

Further reading

• błyszczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błyszczek in Polish dictionaries at PWN