błyskotać

Polish

Etymology

From błyskać +‎ -otać.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɘsˈkɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: błys‧ko‧tać

Verb

błyskotać impf

1. (archaic, intransitive) to shine, to glitter, to shimmer

   Synonym: błyszczeć

Conjugation

Conjugation of błyskotać impf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		błyskotać
present tense	1st	błyskoczę			błyskoczemy
	2nd	błyskoczesz			błyskoczecie
	3rd	błyskocze			błyskoczą
	impersonal	błyskocze się
past tense	1st	błyskotałem, -(e)m błyskotał	błyskotałam, -(e)m błyskotała	błyskotałom, -(e)m błyskotało	błyskotaliśmy, -(e)śmy błyskotali	błyskotałyśmy, -(e)śmy błyskotały
	2nd	błyskotałeś, -(e)ś błyskotał	błyskotałaś, -(e)ś błyskotała	błyskotałoś, -(e)ś błyskotało	błyskotaliście, -(e)ście błyskotali	błyskotałyście, -(e)ście błyskotały
	3rd	błyskotał	błyskotała	błyskotało	błyskotali	błyskotały
	impersonal	błyskotano
future tense	1st	będę błyskotał, będę błyskotać	będę błyskotała, będę błyskotać	będę błyskotało, będę błyskotać	będziemy błyskotali, będziemy błyskotać	będziemy błyskotały, będziemy błyskotać
	2nd	będziesz błyskotał, będziesz błyskotać	będziesz błyskotała, będziesz błyskotać	będziesz błyskotało, będziesz błyskotać	będziecie błyskotali, będziecie błyskotać	będziecie błyskotały, będziecie błyskotać
	3rd	będzie błyskotał, będzie błyskotać	będzie błyskotała, będzie błyskotać	będzie błyskotało, będzie błyskotać	będą błyskotali, będą błyskotać	będą błyskotały, będą błyskotać
	impersonal	będzie błyskotać się
conditional	1st	błyskotałbym, bym błyskotał	błyskotałabym, bym błyskotała	błyskotałobym, bym błyskotało	błyskotalibyśmy, byśmy błyskotali	błyskotałybyśmy, byśmy błyskotały
	2nd	błyskotałbyś, byś błyskotał	błyskotałabyś, byś błyskotała	błyskotałobyś, byś błyskotało	błyskotalibyście, byście błyskotali	błyskotałybyście, byście błyskotały
	3rd	błyskotałby, by błyskotał	błyskotałaby, by błyskotała	błyskotałoby, by błyskotało	błyskotaliby, by błyskotali	błyskotałyby, by błyskotały
	impersonal	błyskotano by
imperative	1st	niech błyskoczę			błyskoczmy
	2nd	błyskocz			błyskoczcie
	3rd	niech błyskocze			niech błyskoczą
active adjectival participle		błyskoczący	błyskocząca	błyskoczące	błyskoczący	błyskoczące
contemporary adverbial participle		błyskocząc
verbal noun		błyskotanie

Derived terms

adjective

• błyskotliwie

adverb

• błyskotliwy

noun

• błyskotliwość

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotny
• błyskowy
• błyszczący

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotnie
• błyszcząco

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotność
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczka
• błyszczyk

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

Further reading

• błyskotać in Polish dictionaries at PWN