błyskotliwość

Polish

Etymology

From błyskotliwy +‎ -ość. First attested in 1820.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɘs.kɔˈtli.vɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
• Syllabification: błys‧ko‧tli‧wość

Noun

błyskotliwość f

1. brilliance, intelligence, quickwittedness

   Synonyms: (archaic) błyskotność, bystrość, polot

   nieprzeciętna błyskotliwość ― extraordinary brilliance

   niespotykana błyskotliwość ― never-before-seenbrilliance

   wyrafinowana błyskotliwość ― sophisticated brilliance

   błyskotliwość skojarzeń ― brilliance of associations

   błyskotliwość umysłu ― brilliance of a mind

   błyskotliwość wypowiedzi ― brilliance of a statement

   cenić błyskotliwość ― to appreciate brilliance

   wykazać się błyskotliwością ― to display brilliance

Declension

Declension of błyskotliwość

	singular
nominative	błyskotliwość
genitive	błyskotliwości
dative	błyskotliwości
accusative	błyskotliwość
instrumental	błyskotliwością
locative	błyskotliwości
vocative	błyskotliwości

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskotny
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyskotnie
• błyszcząco

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotność
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczka
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Further reading

• błyskotliwość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błyskotliwość in Polish dictionaries at PWN